มังคลัตถทีปนี: ความหมายและการศึกษา : หน้า 89/174

ประโยค- มังคลัตถทีปนีฉบับเล่ม ๕ หน้า ๘๙ จริงอยู่ มรรคกคำว่าถือธรรมเป็นเครื่องบรรลุพจน์นั้นที่โศล- ภูฏิญาณทำให้แจ้งอุ คอยเป็นนิมพนั่นอันเป็นอารมณ์ปัจจัย ตั้งอยู่ใน นิมพานั่นอันเป็นอธิฏฺเบจฉนั่นน่ะ ที่ชื่อว่าเป็นที่นั่น เพราะความ เป็นธรรมมีความโล่งใจอย่างยิ่ง และเพราะความเป็นคติของบุคคลผูม สังการอันหลุดพ้นแล้วสิ้นไป ย่อมยังจะเป็นต้นให้สิ้นไป เพราะเหตุ- นั้น พระอรรถจากอาจารย์ จึงกล่าวว่า “ราคะมังคลิพนานั่นย่อมสิ้นไป เพราะราคะเป็นต้น” ไม่มีการถึงความดับโดยไม่เกิดขึ้น ในพระไม่มี การทำให้แจ้งชี้บ่งนั้นขึ้นนั่น" [๕๕๕] อนุฏิติว่า บทว่า “วิจฉุธมินนสุ” คือ ผู้ไม่มไปใน นิมพน. บทว่า วิญฺญุตตสมุจฉนสุ ความว่า ในนันพนอันเป็นที่ พ้นนก โดยความเป็นธรรมมีความโล่งใจอย่างยิ่ง และโดยความเป็น คติ แห่งบุคคลอันสั่งอันพันธ์แล้วด้วยดี เพราะพร้อมหน้าด้วย สมุจฉทิวิตติและปฏิสมุจฉทิวิตติ และเพราะฉะนั้นราตอนเกี่ยว เนื่องด้วยสมุจฉทิวิตติและปฏิสมุจฉทิวิตติ นิสระจริงดังที่พระ อนุลีกาว่าไว้ว่า “นิมพนเป็นคติแห่งพระอรหันต์” พระบิลิว่า “จิตตาวา” ดังนี้ก็มี. บทว่า ตัดฉุจิณฺฑฤาวา คือ ในเพราะไม่มี การทำให้แจ้งชี้แจงนั่นขึ้น" [๕๕๖] ภิกขุชมพุทธากสูตรว่า “ สองบทว่า อิมินาว สุตเตน ความว่า ด้วยชมพูพนากสูตรนี้แล้ว ท่านสภาวายากรยังกล่าวว่า คุคุณความธรรมเป็นที่สิ้นไปแห่งกสิลว่า ‘นิมพน’ เพราะความ