ความเศร้าโศกและการเสวยกรรมในความตาย มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 5 หน้า 118
หน้าที่ 118 / 174

สรุปเนื้อหา

ในบทความนี้มีการวิเคราะห์ความเศร้าโศกที่เกิดขึ้นเมื่อมีการสูญเสียคนในครอบครัว โดยมีการอ้างอิงถึงบรรทัดในมังลัดดาที่พูดถึงการไม่เศร้าโศกของผู้ที่จากไป เขาได้เข้าสู่คติของเขาแล้ว ทำให้ตระหนักถึงอานิสงส์และความไม่เจริญที่เกิดจากการร้องไห้ การที่ญาติและมิตรจะมีอาการไม่พอใจเมื่อเป็นทุกข์นั้นเป็นเรื่องธรรมดา นอกจากนี้ยังมีการยกตัวอย่างให้เห็นถึงการเปรียบเทียบระหว่างเด็กที่ร้องไห้กับความเศร้าโศกที่เกิดจากการจากไปของบุคคลสำคัญในชีวิต บทความนี้จึงส่งเสริมให้เข้าใจถึงการรับมือกับความสูญเสียและแนวคิดในเรื่องของกรรมและชีวิตหลังความตายโดยไม่หลงติดอยู่ในความเศร้าโศก

หัวข้อประเด็น

- การรับมือกับความเศร้าโศก
- แนวคิดเรื่องชีวิตหลังความตาย
- อานิสงส์และผลของการร้องไห้
- ปฏิสัมพันธ์ระหว่างญาติและผู้สูญเสีย
- ความเข้าใจในธรรมชาติของการตาย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - มังลัดดาที่เป็นแปล เล่ม ๘ หน้า ๑๑๘ ฉันจึงไม่เศร้าโศกถึงเขา เขาไปสู่คติของเขาแล้ว." [ แก้วรถ ] บรรดานาทหล่านั้น เทว่า โรเดน ความว่า ถ้เมื่อพี่ชายตายแล้ว หม้อมันยังร้องให้ไช้. ลองบว่า กิลา ออสส์ ความว่า หมอฉันพึ่งมีรีระชมผอ (ด้วยลองบว่า กิลา ออสส์ นั้น ) นายอ่อนแสดงว่า "ก็ถือว่าความ เจริญ เพราะการร้องให้นันเป็นปัจจัย ย่อมไม่มีเหตุของหมอฉัน." ลองบว่า กิผล ความว่า เมื่อหมอฉันนั้น ร้องให้อยู่ อานิสงส์อะไรบ้าง, ( ด้วย ๆ บทว่า ก็ผล นั้น ) นางแสดงว่า "ก็ความไม่เจริญ ย่อมปรากฎ." บากอาคว่า อาถติอัตตะสุฤุชา ได้แก่ญาติ มิตร และสหาย บาลีอร่างนี้เหมือนกัน. ลองบว่า วิญโญ โน ความว่า เหล่าชุมผู้เป็นญาติ มิตร และสหาย ของหมอฉัน จะพึงมีความไม่พอใจขึ้นเสียดอก. ฝ่ายภรรยาของเขา กราบกล่าวว่า [๒๓๗] "เด็ก ย่อมร้องไห้จนพระจันทร์อึน โคจรไปอยู่แม้นนั้นได้; ข้อที่บอกละคร็เศร้าโศกึง บุคคลผู้จะไปแล้ว ก็มีอุปไม้นั้นเหมือนกัน ลามของหมอฉันนั้น เมื่อพวกหมอฉันประชมม กันเผาอยู่ ย่อมไม่รู้ถึงความเศร้าร่ำไรแก่พวก ญาติ เพราะเหตุนี้น่ะ หมอฉันจึงไม่เศร้าโศก ถึงเขา เขาไปสู่คติของเขาแล้ว."
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More