ธรรมเทศนาชื่อว่า พรหมจรรย์ มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 5 หน้า 46
หน้าที่ 46 / 174

สรุปเนื้อหา

ธรรมเทศนานี้กล่าวถึงพรหมจรรย์ โดยมุ่งเน้นว่าความสำเร็จเกิดจากการมีความพยายามและไม่รีบร้อนในการเข้าถึงเป้าหมายต่างๆ ในการพัฒนาสติปัญญาและจิตใจ การนำเสนอข้อความจากภูมาหาสีหนานสูตรยืนยันว่าความหวังและความสำเร็จจะเกิดขึ้นจากการกระทำอย่างมีสติ โดยที่พรหมจรรย์มีบทบาทสำคัญในการแสดงถึงความประเสริฐในธรรมชาติของมนุษย์

หัวข้อประเด็น

- พรหมจรรย์
- ธรรมเทศนา
- ความหวังผล
- อัชฌาย์และความหมาย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - มีคำผิดที่นี่แปล เล่ม ๕ หน้า ๔๖ [ ธรรมเทศนือว่าพรหมจรรย์ ] ก็ธรรมเทศนะ ชื่อว่า พรหมจรรย์ ใน๒ บาทากาศนี้ว่า " ขณะตั้งพ้น ละมังได้ ในพระพรหมจรรย์ อันเดียวกัน." ภูมาหาสีหนานสูตรว่า " บรรดาบทเหล่านี้ ทว่า พรหม จริยมี ได้แก่ ในพระธรรมเทศนา. จริงอยู่ ธรรมเทนานั้น เรียกว่า พรหมจรรย์ เพราะเป็รจิ๋ม่า ชื่อว่าประเสริฐ คืออัสลีส เพราะนำความเป็นผู้ประเสริฐมาแก่ในสัตว์ทั้งหลาย, อีกอย่างหนึ่ง เป็นจิยานอันเป็นไปทางวาวแห่งพรหมคือพระมารภาค. บทความว่า สหสลี มจุฬายโน ความว่า ชนประมารพันหนึ่ง เป็นผู้ชื่อว่า ละมังได้ เพราะตั้งวสังของมังอ เหตบุรบูรพอรุตฯ [ อัชฌาย์ชื่อว่าพรหมจรรย์ ] [ ๕๑๐ ] อัชฌาย์ชื่อว่าพรหมจรรย์ ในกาณ์นี้ว่า "เออ ก็ ความหวังผล ย่อมสำเร็จแก่ผู้ไม่รีบร้อนโดยแท้; เรามีพรหมจรรย์ตามเรือแล้ว คามณี ท่านองค์รู้เองนี้." ภูมาหาสีหนานสูตรว่า " บรรดาบทเหล่านี้ ทว่า อตร มานนี ความว่า ไมร์รีบเร่งอยู่ คือคอยดูดานแห่งเทสตน. บางกาวว่า ผลดาว สวมภูติ คามุฏิ ความว่า ความหวังแมมีผลที่ได้เสนอก อาศัยความ พยายามชอบ ย่อมสำเร็จได้แท้. บางกาวว่า วิปฏุกพรหมจรรโยฯสุโม ความว่า มัคยาศัยประณีตอันสำเร็จแล้วโดยพิเศษ คือมัมิโนร้อน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More