อุทาหรณ์พระเจ้าบายสี มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 5 หน้า 147
หน้าที่ 147 / 174

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับพระเจ้าบายสีที่ตรัสไม่มีปรโลกในบริบทของการสนทนาระหว่างพระองค์กับพระเกษ พระวิญญาณและแนวทางปฏิบัติต่างๆ ด้วยกฎเกณฑ์และคำสอนในสมัยนั้น ยกตัวอย่างเรื่องราวที่เกี่ยวโยงกับพระราชาและพระสงฆ์ และการให้ความสำคัญกับการมีวินัยในทุกด้าน เพื่อเสริมสร้างความมั่นคงและรับใช้ประชาชนอย่างเหมาะสม โดยใช้วัสดุสำคัญต่างๆ เช่น อาหารและเครื่องนุ่มห่ม

หัวข้อประเด็น

-พระเจ้าบายสี
-ปรโลก
-พระเกษ
-พระมหากษัตริย์
-การสอนในคัมภีร์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - มังกรลักษณ์นี้เป็นเปล เล่ม ๕ หน้า 147 (เป็นอุทาหรณ์) :- [เรื่องพระเจ้าบายสี] เมื่อพระผู้มีพระภาคปริมาณแล้ว เมือพระเกษังหลาว อันพระมหากษัตริย์เลือกคัดเอาไว้ เพื่อสั่งคายนาระธรรมวัน และเมื่อพระเกษอื่น ๆ อยู่ในสถานนั้น ๆ กับด้วยบริษัทของตน ๆ จนถึงเข้า จำพระรษัท ท่านพระกุมารลักษะ กับกฤษฎิ ๕๐๐ รูป ถึงเสด็ทยนตร อยู่แล้ว ในสีปลาวัน ครั้งนั้น เจ้านครพระนามว่า ปายสี อนุชุมชนหมู่ใหญ่วด ล้อมแล้ว เสด็จเข้าไปหา พระเกษ กระทำปฏิสันถาร ประทับนั่งแล้ว ตรัสประกาศทูฎิทิของพระองค์ โดยพระดำรัสเป็นต้นว่า "ปรโลก ไม่มี" อรรถถกะปายสีฤๅว่า "พระราชาที่มีมโหรทัศน์ ยังไม่ถึง อภิเนา ชื่อว่า พระราชชงไม่อคิณม" [๓๐๐] ครั้งนั้น พระเกษ แสดงปายสีฤๅ ซึ่งมีในที่สุดแห่ง ที่มินาย มาหารวร เปลืองเจ้าพรนั้น จากความดื้อล้นวิริต ให้เข้าพินารนั้น ทางด้านอยู่ในกฐินสิ่มปา พระองค์ (กลับ) เป็นผู้มีฤิษฎีอนหมดจด เมื่อจะทรงให้ท่านแก่สมณะ พราหมณ์ คนกัมพร่า และคนเดินทางเป็นต้น ได้ทรงให้วัสดุสำคัญว่าอาหารและเครื่องนุ่มห่มอันศร- ก. สีปาวัน-ป่าไม้เสียดา=ป่าไม้ประดูลาย. ๒. สจ.๒/๔๕๒. ๓. ท. มหา ๑๓/๕๒
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More