มังคลัตถี - แปล เล่ม ๕ หน้า ๑๑๖ มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 5 หน้า 116
หน้าที่ 116 / 174

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เป็นการแปลเกี่ยวกับมังคลัตถี ซึ่งพูดถึงการยอมรับเรื่องการตาย ไม่ควรเศร้าโศกต่อการจากไปของผู้อื่น โดยยกตัวอย่างสภาพอันเป็นจริงที่ไม่รู้สึกถึงสุขและทุกข์เมื่อชีวิตถึงที่สุด ได้แก่การส่งเสริมให้เห็นว่าการจากไปนั้นเป็นธรรมชาติของชีวิต. เนื้อหาเน้นความสำคัญของการยอมรับและการไม่คร่ำครวญต่อคนที่จากไป เนื่องจากพวกเขาได้ไปสู่สวรรคสมบัติของตน.

หัวข้อประเด็น

-การยอมรับการตาย
-มุมมองต่อการจากไป
-สัตว์ไม่อาสัญ
-สวรรคสมบัติ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค มังคลัตถีนี้เป็นแปล เล่ม ๕ หน้า ๑๑๖ [ แก้ธรรม ] บรรดาทุเหล่านั้น บทว่า อุโคฺความว่า ฬูกอครบเก่า แล้วเป็นสัตว์ไม่อาสัญก็ไปเสียฉันใด. กล่าวว่า สนฺตฺุธิ คือ สรีระของ ตน. บทว่า นิพฺโภคฺ คือ เวียนจากใช้สอย เพราะไม่มีชีวิตนตรี บทว่า เปตฺ คือ กลับไปปรโลกแล้ว. บทว่า กากเดท แปลว่า ทำกาลแล้ว อธิบายว่า มีมธนะ อัณฑะทำแล้ว บทว่า สติ ความว่า เมื่อบูรพของข้าวพระองค์นั้น ล่มไม่รู้สึกถึงความคร่าวของพญาติ เหมือนเขาถูกแทงด้วยหลาวหลัก เผาอยู่ ไม่รู้สึกสุขและทุกข์นั่น. บทว่า สตมฺม ความว่า เหตุนี้นั้น ข้าพระองค์จึงไม่เศร้าโศกถึงเขา และเขาไปสู่สวรรคสมบัติของเขาแล้ว. ฝ่ายพารามมิณี กราบทูลว่า [๕๕๔] " บุตรของหมอมนั่น มาจากโลก นั้น หมอมนั้นฉันได้เชื่อเชิญเขา เขาไปจาก โลกนี้ หมอมนั้นก็ได้อนุญาตให้ไป เขามา อย่างใด, เขาก็ไปอย่างนั้น, จะคร่ำครวญ ทำไมในเพราะการไปของเขานั้น, บุตรนั้น อัน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More