ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - มังคลัตถาในนิบล เล่ม ๕ หน้า ๒๗
ทั้งหลาย ประกอบด้วยการพิจารณาตามสมควร การพิจารณาทั้งหลาย อันมีความมักเข็มนั้นเป็นมูล ดังทราบว่า เหตุปราถความเพียร ๔ อย่าง
[๔๕] บุคคลทราบเหตุของผู้เกี่ยวครั้น และเหตุปราถความเพียรทั้ง ๔ ซึ่งด้วยเหตุ ๔ อย่าง ดังบรรยายมานี้แล้ว พึงละความเป็นผู้เกี่ยวครั้น ทำความเพียร และเมื่อจะทำ ควรทำความเพียรนั้นให้ประกอบด้วยองค์ ๔ คือความเพียรองค์ ๔ มาแล้วในปฐมวรรณะแห่งปฐมปัญญาศก ในทุกนาฏา อังคุตตรนิวา ศมงคลที่พระผู้พระภาคตรัสไว้ในทุกนาฏา องค์ตรนิวา ดังนี้ว่า “ภูกทั้งหลาย ได้ฉันว่า เรามีความเพียรไม่ออกลับ เริ่มตั้งความเพียรไว้ด้วยมนสิการว่า
"หนัง เอน และกระดูก จงเหลืออยู่ตามที; เนื้อและเลือดในภายของเราทั้งหมดนั้น จงเหลือแห้งไปดำดิ่ง
ยังไม่บรรจุผลที่บุคคลพึงบรรลุได้ด้วยเร็วยิ่งของบรรุ ด้วยความเพียรของบรรุ ด้วยความบากบั่นของบรรุแล้ว จักไม่หยุดความเพียรเสีย" ภูกทั้งหลาย ปัญญาเครื่องตรัสรู้ของเรานั้นบรรลุแล้วด้วยความไม่ประมาณ ธรรมอันเป็นแดนเกษมจากโหย่อันยอดเยี่ยม อันเราบรรลุแล้วด้วยความไม่ประมาณ ภูกทั้งหลาย แม้ถ้าว่าเธอฟังเป็นผู้มีความเพียรนั้นไม่ค่อยหลัง เริ่มตั้งความเพียรด้วยมนสิการว่า
"หนัง เอน และกระดูก จงเหลืออยู่ตามที;