ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๕ - มังดลตาเกบนี้บนแปล เล่ม ๕ - หน้าที่ 51
[เรื่อง ชน ๒ คน]
ได้ยินว่า ในกรุงราชคฤฑ์ มุขฉัตรของปลิดพราหมนต์ ได้เป็นมณฑล
ชื่อ ปิผล อายุ ๒๒ ปี มณูญญา ลำดันดับาม ตราบนั้น มารดาบิดาประสงค์
จะผูกเขาด้วยเครื่องผูกคือร้อน จึงส่งพราหมนต์ ๘ คนไปสาละหา
หญิงที่ถึงพร้อมด้วยลักษณะนะ ได้ถืออาเครื่อง
บรรดาการไปสู่คนคร.
ก็เป็นนครนั้น หญิงชื่อบางทกกาจาได้นับถือดวงพราหมนต์
โกสิยโคตร มีอายุ ๑๖ ปี ทรงรูปอ้อนอ้อม มณูญญา. พราหมนต์
เหล่านั้น ไปนครนั้นแล้ว บอกความเป็นไปทั้งหมดแก่คราอคีตา
ของนาง ให้บรรดาการแล้ว ส่งข่าวสารไปแก่ปลิดพราหมนต์ว่า "ได้
นางทาริกานแล้ว" แม้นนกพ ฟังข่าวสารแล้ว ไม่มีความต้องการเลย
ไปในที่ลี้เขียนหนังสือว่า "แม้ททา จงได้ความอยู่รองเรือน อัน
สมควรแก่ชาติ โคตร และ โกฬะ ของตน, ฉันจักบวช, แม้ททา
อย่าได้มีความเดือดร้อนในภายหลัง." ถึงนางททา ก็เขียนหนังสือโดย
นัยนั้นเหมือนกัน. คนถือหนังสือ ๒ ฉบับพบกันในระหว่างทาง
อ่านหนังสือแม้ทั้ง ๒ ฉบับแล้ว จึงก็ส่งเสียงไปา เขียนหนังสือสมานกัน
ได้ไปแล้ว. ความร่วมกันได้มาถึงกันทั้ง ๒ นั้นผู้ไม่ปรารถนาเลย
ด้วยประการฉะนี้.
ในวันนั้นเอง แม้ชนั้น ๒ นั้น บริโภคอาหารมือเย็นแล้ว แม้
เมื่อปัญสู่กันอ่อนกาย. มาถึงนี้ที่นอนทางขวา
ฝ่ายนางททาเดินสู่ที่นอนทางซ้าย ชนทั้ง ๒ นั้น วางพวงดอกไม้