ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - มังคลัตถทีนี้แปล เล่ม ๔ หน้า ๙
ว่า "เพราะเหตุแห่งการไม่สำรวมอินทรีย์คืออัญชะได" แล้วกล่าวอีกว่า
"เพื่อประโยชน์แก่การปิดอินทรีย์คืออัญชะนั้น" ด้วยบรรประคูอศสัด
ไม่กว่าว่า "เพื่อประโยชน์แก่การปิดอัศจรรย์" คำว่า เพื่อประโยชน์
แก่การปิดอินทรีย์คืออัญชะนั้นด้วยบรรประคูอศสัดนี้นั้น ท่านกล่าวไว้
ก็เพราะทำอธิบายว่า "ความซ่านไปแห่งอิทธิมาเป็นต้น ที่พระผู้มี
พระภาค ทรงแสดงเพราะเหตุแห่งการไม่สำรวมอินทรีย์คืออัญชะ ทรง
แสดงว่า เป็นไปเพราะเหตุแห่งอินทรีย์อัญชะคับอัญชะนั้น ไม่สำรวมแล้ว
เท่านั้น." ด้วยว่า อินทรีย์คืออัญชะ เป็นเหตุแห่งความซ่านไปแห่งอิทธิมา
เป็นต้น อันเป็นไปในอัญญวิภาวะ เหมือนอินทรีย์คืออัญชะที่เป็นเหตุแห่ง
วิญญาณอันอาศัยอธิษฐานจะนะนั้นนะนั่น. เมื่อความที่อินทรีย์คืออัญชะอัญชะ
ไม่สำรวมแล้ว มีอยู่ อุณฌธเด สิกธรรมมิอิทธิษฐานเป็นต้นเหล่านั้น
ย่อมซ่านไป เพราะเหตุนี้ พระผู้พระภาค จึงตรัสสรื่องโดยประะ -
การนั่น ซึ่งเป็นเหตุแห่งอินทรีย์คืออัญชะอันไม่สำรวมอยู่แล้ว นัยหนึ่งว่า
บทว่า ยุวาธิกิรณ์ ความว่า เพราะเหตุแห่งอินทรีย์คืออัญชะได. ใน
บทว่า ยุวาธิกิรณ์ นี้ มีโฆษณังว่าว่า "ถามว่า เพราะเหตุแห่งอินทรีย์
คืออัญชะบ่?" ก็ว่า แห่งอิทธิฤทธิ์คืออัญชะที่กูไม่สำรวมแล้ว, ถามว่า อภิเทอดศิษ
ธรรมมืออธิษฐานเป็นต้น. ย่อมซ่านไปเพราะเหตุแห่งการไม่สำรวมอินทรีย์
คืออัญชะใด, อัญชะนั้นอันบันติผิดกำหนดแล้วว่าช่านไปตาม ภิกษุ
ย่อมปฏิบัติเพื่อสาวนอินทรีย์คืออัญชะนี้."