ความหมายของวิริยะในพรหมจรรย์ มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 5 หน้า 41
หน้าที่ 41 / 174

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาบทเรียนนี้กล่าวถึงความหมายของวิริยะหรือความเพียรในพรหมจรรย์ โดยการอ้างอิงจากคำสอนในพระสูตรหลายแห่ง เช่น มหาสนาหสูตร และโลมาหงส์สูตร ซึ่งแสดงให้เห็นว่า วิริยะเป็นองค์ที่สำคัญในการประพฤติพรหมจรรย์และมีบทบาทหลักในการพัฒนาอารมณ์และคุณธรรม. การประพฤติพรหมจรรย์นั้นถูกสร้างขึ้นจากสิ่งที่พระองค์ทรงทำมาแล้วและเนื้อหายังอธิบายถึงองค์ประกอบ 5 และ 4 ของพรหมจรรย์ซึ่งเป็นกุญแจสำคัญต่อการพัฒนาทางจิตใจ. ในฐานะที่เป็นที่มาของความรู้และการเข้าใจในแนวทางการปฏิบัติ พระพุทธศาสนาเปิดมุมมองที่ชัดเจนในการใช้วิริยะเพื่อเห็นความจริง. สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับหลักการการปฏิบัตินี้สามารถเยี่ยมชมได้ที่ dmc.tv.

หัวข้อประเด็น

-ความหมายของวิริยะ
-องค์ประกอบของพรหมจรรย์
-การประพฤติในพระพุทธศาสนา
-การพัฒนาอารมณ์
-ความสำคัญของความเพียร

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๕ - มังกรตั๋นนี้นีแปล เล่ม ๕ - หน้า ๔๑ ภูฏามหาสนาหสูตรว่า " บทว่า นาคฤกษาม" ความว่า เรา ทั้งหลายย่อมไม่ประพฤติต่อกัลยา เป็น เพราะไม่พอใจในฐานที่ไม่พึงถึงบ้าง ในหญิงอื่น ๆ บ้าง ด้วยเหตุนี้ พระผู้มะพระภาค จึงตรัสว่า อญฺญฏฐุ ตาทิ.” [วิรยะชื่อว่าพรหมจรรย์] [๕๐๒] วิริยะ (เพียร) ชื่อว่าพรหมจรรย์ ในโลมาหงส์สูตรว่า กล่าวคือ มหาสนาหสูตรว่า "สารสูตร ก็เราจําได้ว่า เราประพฤติ พรหมจรรย์ประกอบด้วยองค์ ๕ ย่อมเป็นผู้มะตะและ.” [๕๐๓] อรรถกถาโลมหลังสูตรนั้นว่า " วิริยะทรงประสงค์ว่า พรหมจรรย์ ในคำ พรหมจริย จิรติวา นั้น. จรอยู สูตรนี้ นั่นแห เป็นสถานแห่งพรหมจรรย์คือวิริยะมาแล้ว. พรหมจรรย์นี้นั่น ตรัสว่า ประกอบด้วยองค์ ๔. เพราะพรหมจรรย์ ๔ อย่างทำยา ได้จาก อันพระองค์ทรงทำแล้ว ในอดี photographs คำว่า สุทา ในคำ ว่า ตปิสุ สุท ฯ โฉม เป็นเพียงนิมิต. ความว่า เราย่อมเป็นผู้ อาศัยนะ." ภูฏามหาสนาหสูตรนั้นว่า " ธิบายว่า สูตรนี้นั้นแล เป็นอาคต-สถาน. เนื้อความว่า ในพระพุทธวนะ คือ ปิฎก ๓ สุขเนินนั้นแล เป็นสถานแห่งพรหมจรรย์คือวิริยะมาแล้ว. จรอยู วิริยะเป็นองค์ ในอารมณ์นั้น คือถึงความอุกอุฏิอย่างยิ่ง และเป็นเหตุแห่งความ ประพฤตินั้น เพราะเหตุนี้ วิริยะ พระอรฺธกถา จึงกล่าว
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More