ข้อความต้นฉบับในหน้า
มั น โด นั้น แม่ในที่นั้น.
แม่ในกาลนั้น โ ม น์ นั้น ไม่อาจจะตัดสินหา หญิงคนนั้นได้ ใน วาระที่ 4 เกิดเป็นผู้ลักษณะชาติ ได้ ในท้องของหญิงนั้นที่เดียว. เด็กนั้น เห็นความที่ตนถูกหญิงนั้นฆ่า แล้วใน 4 อัตรา โดยจัด คิดว่า " เรานี้เป็นผู้เกิดในท้องของหญิงผู้เป็นบิดาศรีชื่อ เห็นปานนี้" ดังนี้แล้ว จำเป็นแต่ นั้น ไม่ให้มารดันถูกต้องคนด้วยมือ. ถามราดน้ำ ถูก ต้องเด็กนั้น เด็กนั้น ยอมคร่ำครวญให้ ต่อมา ยา่นั้น ยอม ประคบประคองเขา.
ในปลอกภ คุกล่าวะเขาเจริญแล้วว่า " พ่อ เพราะ เหตุใด เจ้า จึงไม่ให้มารดบันต้องตัวด้วยมือ ? " เขากล่าวว่า " นั้น ไม่ใช่มารดาของผม นั่นเป็นปัจฉานตรายของผม " ดังนี้แล้ว บอกพูด- การนี้ทั้งหมดให้ฟัง.
ปู่ถอนเขาแล้วร้องให้ พลางกล่าวว่า " มาเกิด พ่อ ประโยชน์ อะไรของพวกเรา ด้วยการอยู่ค่ายในที่เช่นนี้ " ดังนี้แล้ว พาเขาออก ไปแล้ว ไปปู่วัดแห่งหนึ่ง. หนึ่งใน 2 นั้นบวชแล้ว อยู่ในวัดนั้น บรรลุพระอรหันต์แล้ว.
เรื่องหญิงผู รับประพฤตินอกใจ จบ.
[๒๕๔๗] อรรถกถาติด ยอดสูตรนั้นว่า " ทว่า มหาสาวูโช ความว่า ชื่อว่า มโหษมมาก ด้วยเหตุแม้ 2. มีโทษมากอย่างไร ?
จริงอยู่ บุคคลเป็นผู้นิโสธะประทูร้ายแล้ว ย่อมผิดในมารดาบ้าง
๑. มโน ปู ๒/๒๔๕.