การวิเคราะห์ โทสะ และ โมหะ ในพุทธศาสนา มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 5 หน้า 126
หน้าที่ 126 / 174

สรุปเนื้อหา

ข้อความนี้กล่าวถึงความสัมพันธ์ของหลักธรรมเรื่องโทสะและโมหะ โดยระบุว่าคุณสมบัติเหล่านี้ทำให้เกิดสภาวะเดียวกันกับฐีและมีผลต่อผู้ปฏิบัติในพระพุทธศาสนา ข้อความนี้อ้างอิงถึงพระคำสอนที่แสดงถึงธรรมชาติที่เป็นธรรมดาของโทสะและโมหะและวิธีการที่เราสามารถเข้าใจและปรับใช้ในชีวิตประจำวัน จากบทย่อโดยการสนทนาของพระภิกษุและคำสอนของพระผู้พระภาคในสถานที่ต่างๆ

หัวข้อประเด็น

-ความหมายของโทสะ
-ความหมายของโมหะ
-บทบาทในพุทธศาสนา
-ธรรมะที่เกี่ยวข้อง
-อิทธิพลต่อชีวิตประจำวัน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

s' ฝาก : มังกัลฏีนี้เป็นแปล เล่ม ๕ - หน้าที่ 126 กถวาดด้วยจิตปราจจากกิสเสพดังฐี [๕๕๒] ราม โทสะ และ โมหะ เขื่ อวาฐ ั ษี. จริงอยู่ ราฐ โทษะและโมหะเหล่านั้น ย่อมกระทำินนั้น ให้ครั้นอยูเหมือนอย่างฐีตามปกติ ดก ในที่ใด ๆ ย่อมทำในนั้น ๆ ให้ครั้นอยู่อย่างฐีดังกล่าว ฉะนั้น. เพราะเหตุนั้น ราฐ โทษะและโมหะเหล่านั้น ท่านจึงเรียกว่าฐี เพราะเป็นดูฐี (ธรรมดา) เหตุความเป็นสภาวะเสมอ ด้วยฐี เพราะกระทำให้ครั้นหมอง. จริงอย่างนั้น พระผู้พระภาค (ครั้ง) ประทับนั่งในเรือนของหมอชีวกแล ตรงแผ่นพระโอษฐ์แก่พระอุทปปนาถผู้นั่งในพระเววะวันแล้ว ได้ศาลากา ๑ คาถา เหล่านี้ว่า [๕๓] " เรานี่ถอกะวาฐิ แต่เขียนถอกว่าว่าฐีไม่ (เพราะ) คำว่า โธ นั่น เป็นชื่อแห่งราฐะ ภิกษุทั้งหลายเหล่านั้น ย่อมอยู่ในศาสนาของท่านผู้ปราจจากูดีได้ เพราะะฐีนี้นะเสีย เรานี่ถอกะวาฐิ แต่เขียนถอกว่าว่าฐีไม่ (เพราะ) คำว่า โธ นั่น เป็นชื่อแห่งโทสะ ภิกษุทั้งหลายเหล่านั้น ย่อมอยู่ในศาสนาของท่านผู้ปราจจากูดีได้ เพราะะฐีนี้นะเสีย เรานี่ถอกะวาฐิ แต่เขียนถอกว่าว่าฐีไม่
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More