มงคลแห่งความก้าวล่วงสังสารทุกข์ : หน้า 65/174

ประโยค ๕ - มังคลัตถทีปิสนีปนีเล่ม ๕ หน้า ๖๕ เป็นมงคล เพราะเป็นเหตุแห่งความก้าวล่วงสังสารทุกข์ได้." [๒๕] กล่าวว่า อภิสมอแลน นี้ พระอรรถกถาจารย์กล่าว หมายอามตรัสอธิษฐานญาณดลย. ด้วยเหตุนี้นั่น พระผู้มีพระภาค จึงตรัสว่า "ภิญญทั้งหลาย ผู้ใดอ้อมเห็นทุกข์ ผู้นันอ้อมเห็น ทั้งเหตุให้ทุกข์เกิด ทั้งความดับทุกข์ ทั้งข้อปฏิบัติให้ถึงความดับทุกข์, ผู้ใดอ้อมเห็นเหตุให้ทุกข์เกิด ผู้นันอ้อมเห็นทั้งทุกข์ ทั้งความดับทุกข์ ทั้งข้อปฏิบัติให้ถึงความดับทุกข์, ผู้ใดอ้อมเห็นเหตุให้ความดับทุกข์ ผู้นันอ้อม เห็นทั้งทุกข์ ทั้งความดับทุกข์." * บาลีวัคโปลิตสูตร โนติตวรรณแห่งสังสัจ.* [๔๐] อรรถกถาวิมปฏิสุตรนั่นว่า "คำว่า โย ภูกวา ทุกข์ ปสติ ทุกสมุทยามิ โส ปสติ เป็นต้น พระผู้มีพระ ภาคตรัสไว้ด้วยสามารถความแทนตลอดด้วยอำนาจวงเดียวย. เพราะว่า ความแทนตลอดด้วยญาณคงดีดาก อันพระองศ์ตรัสไว้แล้วใน พระสูตรนี้." ภิฏฏาความปฏิสุตรนั่นว่า "ความแทนตลอดซึ่งจะือ ๔ ในขณะ เดียวกัน ด้วยอำนาจวงเดียวนั่นแห ลือว่า เอกปฏิภูโต." [๔๓๑] ก็อุฏิ ไม่เห็นซึ่งจะ ๔ ผู้นันอิ่มไม่สามารถทุกข์ไปได้. เพราะสงสารของบุคคลเช่นนั้นอยู่ข้างทอง. ด้วยเหตุนั้น พระผู้มีพระภาค ๑ ส. มหาราช. ๔/๕๕๓. ๒ สา. ป. ๑/๕๐๑.