พระอรหัตผลและอุปาทานในพระพุทธศาสนา : หน้า 83/174

ประโยค ๕ - มังคลัตถทีนี้แปล เล่ม ๕ - หน้า ๘๓ กล่าวพระอรหัตผล อันไม่ดัษตรเป็นไร ๆ เลย แม้ด้วยอุปาทาน ๕ อย่างใดอย่างหนึ่งเป็นไป ว่า อุปาทานนิพพาน ในคำว่า อนู- ปาทปนิพพาน จริงอยู่ พระอรหัตนั้นนหาเป็นธรรมชาติ สัมปุณด้วยอุปาทาน ย่อมมิเป็นธรรมะอะไร ๆ ไป และท่านกล่าวว่า ปริ นิพพาน เพราะเกิดในที่สุดแห่งความดับสิ้นแห่งเอกสิทธังหลายส่วน พวกอาจารย์กล่าวอุปาทานคือปัญญา กล่าวมตชาตอันไม่เกิดขึ้นด้วย อำนาจปัญญา อันปัญญาไม่จงงมเตงแล้วนั้น แจ้งว่า อุปาทาน" [๔๕๔] ฐานการวินิจฉัยสูตรนั้นว่า “พระอรธถารถาจารย์" กล่าว อนุปาทิเสสปนิพพาน ด้วยบทว่า อุปปจ nowันธูบนี้ เพื่อ จะแสดงอนุปาทานแม้โดยประการอื่น พระอรธถาจารย์ จึงกล่าวว่ามันเป็นนั้นว่า ทุข ว.บรรลุอุปาทาน ๒ อย่างนั้น อุปาทาน อันเป็นตัวความอึดอัด ชื่อว่า คหนุปาทาน ด้วยเหตุนี้นั้น ท่านจึงกล่าวว่า อุปาทาน. ด้วย เหตุนี้นั้น พระอรธถาจารย์จึงกล่าวว่าปปจุปาทาน นาม ๆ เปน ปญจอธ อาจารย์ทั่งหลายผูกล่าวอุปาทานคือความยึดถือ ย่อมกล่าว