การศึกษาเรื่องความเพียรในความเป็นนักบวช : หน้า 28/174

ประโยค- มังคลัตถทีนี้แปล เล่ม ๔ หน้า ๒๘ เนื้อและเลือดในกายทั้งหมดนั้น จงเหออแ้งไปเถิด. ยังไม่บรรลุผลที่บุคคลพึงบรรลุได้ด้วยเรื่อร่งของบุรุษ ด้วยความเพียรของบุรุษ ด้วยความบากบั่นของบุรุษแล้ว จักไม่หยุดความเพียรเสีย". ภิกษุทั้งหลาย ไม่นานนัก แม้พวกเธอ ก็จักทำให้แจ้งซึ่งผลนั้น ยอดเยี่ยม อันเป็นที่สุดแห่งพระมหาฤทธิ์ ที่พวกคุณบรรลุเป็นอานารถิยบรรพติจากเรือนโดยชอบต้องประสงค์ ด้วยความรู้เบื้อง สัมเร็จ อยู่ในทิฏฐธรรมทิวา. เพราะเหตุฉะนั้นแล ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้ว่า " พวกเราจักเป็นผู้มีความเพียรไม่ถอยกลับ เริ่มตั้งความเพียรด้วยมนสิการว่า " หนัง สม น และกระดูก จงเหลืออยู่อย่างตามที่; เนื้อและเลือด ในกายของเราทั้งหมดนั้น จงเหออแ้งไปเถิด. ยังไม่บรรลุผลที่บุคคลพึงบรรลุได้ด้วยเรื่อร่งของบุรุษ ด้วยความเพียรของบุรุษ ด้วยความบากบั่นของบุรุษแล้ว จักไม่หยุดความเพียร." ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้แล้ว." มาลัยฎีรังควิธีสูตร จบ. [๔๔๘] อรรถกถาจตุรงค์วิริยสูตรนั้นว่า " บทว่า สุทา ในคำว่า อุปจาริณี สุทา ภิกขุว่า ปทาหมิ นี้ เป็นสัจวินัยต. ในคำนั้น มือสิบายังคงว่า " ภิกษุทั้งหลาย เราต้องอยู่ในความไม่ท้อถอย ๑. มโน. ปู. ๒/๓.