มั่งคั่งที่เป็นแปลง : หน้า 170/174

ประโยค - มั่งคั่งที่เป็นแปลง ลุ่ม ๕ หน้า 170 และความเป็นผู้มีบุญอันทำไว้แล้วในก่อนตักเตือน ในอันทำกุศลให้เกิดขึ้น ตั้งแต่ไหว้ชอบแล้ว มีอัตภาพอันพาทักษ์จะ ศิลปะ และวิย์ ประกบแล้ว กล่าวว่าอาจภูมิอันสมควรแก่วิบัติ ตราบเท่าที่ยังไม่ละ ภาวะแห่งกุศลลาภ กิริยา หนึ่งที่จะหนีตามหนีเก่า ด้วยการบำราบนามาดิบ ประกอบค่าหนี้ใหม่ ด้วยการสงเคราะห์บุรและภริยา ถึงความสำเร็จด้วยทรัพย์ และธัญญาหารเป็นต้น และความเป็นผู้มีงานไม่อุกอีดสาร แห่งโภคะด้วยทุน และถือสาระแห่งชีวิต ด้วยการประพฤติธรรม ทำประโยชน์กุศลของตน ด้วยการสงเคราะห์บุญญาติ และทำประโยชน์กุศลอื่น ด้วยความเป็นผูมังกรงานไม่มีโทษ เว้นการเบียดเบียนผู้อื่น ด้วยการเว้นจากบาป และเว้นบาปเบียดเบียนผู้อื่น ด้วยการสำรวมจากการดื่มน้ำเมา ละธรรมฝ่ายทุกข์ให้จริง ด้วยความไม่ประมาทในธรรมทั้งหลาย ละเทพกุลัสเลี่ยง เพราะความเป็นผู้มีคุณอันเจริญแล้ว แม้ยังอยู่ในวาแห่งบรรพชิต ถึงวัตตกะส่งบดีให้สมบูรณ์ ด้วยความเคารพ ในท่านผู้วางกตัญญูพระพุทธเจ้า พระสาวกของพระพุทธเจ้า พระอุปชกาขะ และพระอาจารย์เป็นต้น และด้วยความเมตตา ละความคิดป้อบป้อบความสันโดษ โดย ต้องอยู่ในภูมิ สัตบุรุษ ด้วยความเป็นผู้มีอุปการคุณที่ท่านทำแล้ว ละความเป็นผู้มิจฉาหดหู่ ด้วยการฟังธรรม ครองบำอันตรายทั้งปวง ด้วยความอดทน ทำตนให้มีที่พึ่ง ด้วยความเป็นผู้ง่าย พิจารณาเน้นความประกอบ การปฏิบัติ ด้วยการเห็นสมณะ บรรเทาความสงบ ในธรรมเป็นที่ตั้ง แห่งความสงบ ด้วยการสนานธรรม ยังสิริสุขให้ถึงพร้อม ด้วย