อรรถกถามูลปริยายสูตรและอรรถกถาอิติฤๅตกฺตวา มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 5 หน้า 75
หน้าที่ 75 / 174

สรุปเนื้อหา

ในเอกสารนี้มีการอภิปรายเกี่ยวกับการได้ฌานและการละอาสะวา 4 ของภิกษุผู้มีฌานที่ควรแก่การปฏิบัติ โดยนักบรรยายได้เน้นถึงความสำคัญของการทำกิจที่เหมาะสมเพื่อบรรลุธรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งการวิเคราะห์บทเกี่ยวกับการเป็นผู้มีพรหมรรยังอยู่และการประพฤติในมรรค 4 โดยมีการอธิบายถึงการกระทำที่ควรทำและการล่วงล้ำในธรรม โดยเฉพาะเมื่อพูดถึงพระนิเทศพันธุ์ที่มีการดำรงอยู่ในฌานและการมีธรรมเครื่องของพระอริยเจ้า การปฏิบัติอย่างถูกต้องสำคัญต่อการบรรลุความสงบและความเจริญในธรรม

หัวข้อประเด็น

-อรรถกถา
-การปฏิบัติในธรรม
-ฌาน
-การทำกิจที่ควรทำ
-มรรค 4

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - มังคลัตถทีนี้แปล เล่ม ๕ - หน้าที่ 75 [๕๕๐] อรรถกถามูลปริยายสูตร และอรรถกถาอิติฤๅตกฺตวา "บทว่า อรฬ" ความว่า ผู้มีฌานอันไกล คือเป็นผู้มีฌานในที่ไกล อธิบายว่า เป็นผู้มีฌานได้แล้ว พึงทราบว่านักในบทว่า อิตฬสฺวา อาสะวา ๔ ของภิกษุองค์หันต์ สิ้นแล้ว คืออันท่านจะได้แล้ว ถอนขึ้น แล้ว สงบแล้ว ไม่ควรเกิดขึ้น คืออันท่านเผลแล้ว ด้วยไฟอัณฑูรณ์ ด้วยเหตุนี้ พระผู้พระภาค จึงกล่าวว่า จือนาฏพ. พึงทราบ วิเคราะห์ในบทว่า ฌิตวา วิภานุในบวกว่า ฌิตวา วิภุทฺธํ องอาจแล้ว คืออุบแล้ว ทั้งใน การอยู่ร่วมด้วยครู ทั้งในอธิรมรร ทั้งในธรรมเครื่องของพระอริย- เจ้า ๑๐ เหตุนี้ ภิกษุนั้น ชื่อว่า ฌิตวา (อยู่บแล้ว) ภิกษุ ใด มีพรหมรรยังอยู่แล้ว คือลอยบแล้ว ได้มธรรมเครื่องอยู่อล อยู่แล้ว คือมรรคะประพฤติแล้ว เหตุนี้ ภิกษุนี้ จึงชื่อว่า ฌิตวา (มีพรหมรรยังอยู่บแล้ว) พึงทราบว่ายในบทว่า กต- กรณีโย: พระเสมะ ๓ จำพวก จนถึงบูชาผู้มีธรรมอันงาม ชื่อว่า ย่อมทำกิจที่ควรทำด้วยมรรค ๔ กิจที่ควรทำทั้งหมด อนุพระนิเทศพล ทําแล้ว คือให้สังเกตดูแล้ว: กิจที่ควรทำนี้ขึ้นไป เพื่อบรรลุตาม สิ่งทุกข์ ย่อมไม่มี เหตุนี้นับ พระนิเทศพันธุ์ จึงชื่อว่า มิถิยา อนันแล้ว. พึงทราบวินิจฉัยในบทว่า โอทีภวา: ภา: ๑๓ คือ ขันธภา: กิลสภา: อลาสพาะ อกิจภา: ๓ เหล่านี้ อัน พระนิเทศพันธุลลง คือกลาง วางได้แก่ ให้ทำไปแล้วด้วย เหตุนี้ พระนิเทศพันธุ์ พระผู้พระภาค จึงตรัสเรียกว่า ผู้มี
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More