พุทธประวัติและการบริหารงานในสมัยพระพุทธเจ้ากับอุปปราช : หน้า 140/174

ประโยค - มั่งคั่งที่เป็นแปล เล่ม ๕ หน้า 140 ได้ถวายปลีกเป็ฯพระราชกุศลนั้นนนั้น ครั้งนั้น ลากเป็นอันมาก เกิดแล้วแก่พระราชกุศลนั้น แม้ดาหกีกิมาแก่พระราชกุศลนั้น พระราชกุศลนั้น ในนรปภาค ฤทูลขอพระราชทานชนบทนั้น แม้ทั้งหมดแล้ว ฤทูลขอพระราชทาน ตำแหน่งอุปปราช ฝ่ายพระกนิฏฐภาดา ก็ได้พระราชทานแก่พระกนิฏฐภาดานั้น แล้วแล อุปปราชั้น มิดานหาเจริญอยู่ ไม่ทรงอินดีแม้ด้วยตำแหน่ง อุปปราช ทรงดำริว่า "เราจักชิงรามบุตร" ดังนี้แล้ว มีชาวชนบท แวดล้อม ประทับยืน ณ ภายนอกพระนคร ส่งลายพระตำต์ไปว่า "พระราชา งงให้ราชสมบัติเก่งเรา หรือจะรบ." พระกนิฏฐภาดา ทรงดำริว่า "ผู้นี้เปนาพาล ในกลอ่อน ห้ามมิราชสมบัติ มาบัดนี้ ปรารณะเพื่อร่างษรสมบัติ ด้วย การยุทธ ก็ถ้าเรา จัดหาเวลารบกษา ด้วยการยุทธ, ความคิดเห็น จักมิแกเราจะประโยชน์อะไรงของเราด้วยรามบุตร" ดังนี้แล้ว ได้ถวายราชสมบัติเก่งแก่พระราชกุศลนั้น พระองค์รัฐบาลสมบัติเก่งแล้ว ถวายตำแหน่งอุปปราชแก่พระ กนิฏฐภาดา เป็นผู้เป็นไปในอำนาจแห่งต้นหา ไม่อ้อมพระทัยด้วย ราชสมบัติปประเทศเดียว ทรงปรารณาราชสมบัติลองสามประเทศ ไม่ได้แห่งที่สุดแห่งต้นหา ท้าวสักเทวราช ทรงทราบเหตุนี้แล้ว ทรงประสงค์จะให้