การเจริญวิปัสสนากรรมฐาน MD 408 สมาธิ 8 หน้า 170
หน้าที่ 170 / 265

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงการเจริญวิปัสสนากรรมฐาน โดยเน้นที่การพัฒนาปัญญาและการรู้ธรรมเพื่อให้ได้บรรลุถึงมรรคและผลเฉกเช่นพระอริยเจ้า อธิบายถึงกิริยาและคุณลักษณะของการระลึกรู้อย่างชัดเจน รวมถึงบทบาทขององค์ต่างๆ ในกระบวนการในการหลุดพ้นจากกิเลส พร้อมกับการตัดอกุศลด้วยปัญญาเจตสิกในระดับต่างๆ อาทิ อัญญาตัญญัสสามีตินทรีย์ อัญญินทรีย์ และอัญญาตาวินทรีย์ พร้อมในการใคร่ครวญธรรมเพื่อการเข้าถึงพระนิพพาน

หัวข้อประเด็น

-การเจริญวิปัสสนากรรมฐาน
-พระอริยเจ้า
-การมุ่งสู่การพัฒนาจิต
-การตัดกิเลส
-ปัญญาเจตสิก

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ของพระอริยเจ้า คือ ท่านผู้ห่างไกลจากกิเลส แล้วลงมือเจริญวิปัสสนากรรมฐาน จนได้บรรลุมรรค 4 ผล 4 ปัจจเวกขณญาณ 19 20. อนัญญาตัญญัสสามีตินทรีย์ มีหน้าที่ คือ กิริยาที่รู้ชัด ฯลฯ ความไม่หลง ความวิจัยธรรม สัมมาทิฏฐิ ธัมมวิจยสัม โพชฌงค์ อันเป็นองค์แห่งมรรค นับเนื่องในมรรค เพื่อรู้ธรรมที่ยังไม่เคยรู้ เพื่อเห็นธรรมที่ยัง ไม่เคยเห็น เพื่อบรรลุธรรมที่ยังไม่เคยบรรลุ เพื่อทราบธรรมที่ยังไม่เคยทราบ เพื่อทำให้แจ้ง ธรรมที่ยังไม่เคยทำให้แจ้งนั้นๆ หรือรู้พระนิพพาน ตัดอกุศลได้ 5 ชนิด ได้แก่ ปัญญาเจตสิก (โลกุตตระ) เป็นนามธรรม 21. อัญญินทรีย์ มีหน้าที่คือ กิริยาที่รู้ชัด ฯลฯ ความไม่หลง ความวิจัยธรรม สัมมา ทิฏฐิ ธัมมวิจยสัมโพชฌงค์ อันเป็นองค์แห่งมรรค นับเนื่องในมรรค เพื่อรู้ธรรมที่รู้แล้ว เพื่อ เห็นธรรมที่เห็นแล้ว เพื่อบรรลุธรรมที่บรรลุแล้ว เพื่อทราบธรรมที่ทราบแล้ว เพื่อทำให้แจ้ง ธรรมที่ทำให้แจ้งแล้วนั้นๆ หรือรู้พระนิพพาน ตัดอกุศลไปตามลำดับญาณ ได้แก่ ปัญญาเจตสิก ( โลกุตตระ ) เป็นนามธรรม 22. อัญญาตาวินทรีย์ คือ ปัญญา กิริยาที่รู้ชัด ฯลฯ ความไม่หลง ความวิจัยธรรม สัมมาทิฏฐิ ธัมมวิจยสัมโพชฌงค์ อันเป็นองค์แห่งมรรค นับเนื่องในมรรค เพื่อรู้ธรรมที่รู้แล้ว เพื่อเห็นธรรมที่เห็นแล้ว เพื่อบรรลุธรรมที่บรรลุแล้ว เพื่อทราบธรรมที่ทราบแล้ว เพื่อทำให้แจ้ง ธรรมที่ทำให้แจ้งแล้วนั้น ๆ หรือรู้พระนิพพาน ตัดอกุศลได้ 12 ชนิดทิ้งโดยสิ้นเชิง ได้แก่ ปัญญา เจตสิก ( โลกุตตระ) เป็นนามธรรม 160 DOU สมาธิ 8 วิ ปั ส ส น า กัมมัฏฐาน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More