ประเภทของทุกข์ในพระพุทธศาสนา MD 408 สมาธิ 8 หน้า 190
หน้าที่ 190 / 265

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้นำเสนอประเภทต่างๆ ของทุกข์ตามหลักธรรมในพระพุทธศาสนา ซึ่งรวมถึงโสกทุกข์ที่เกิดจากความสูญเสีย, ปริเทวทุกข์ที่เกิดจากการร้องไห้และการคร่ำครวญ, ทุกข์ที่เกิดจากความเจ็บปวดทางกาย, โทมนัสทุกข์ที่เกิดจากความไม่พอใจ, และอุปายาสทุกข์ซึ่งเป็นความคับแค้นใจที่เกิดจากความโชคร้าย เช่น การสูญเสียญาติหรือทรัพย์สมบัติ นอกจากนี้ยังกล่าวถึงอัปปิเยหิ สัมปโยคทุกข์ที่เกิดจากการเผชิญกับสิ่งไม่ชอบ, และปิเยหิ วิปปโยคทุกข์จากการพลัดพรากจากสิ่งที่รักทั้งหมดนี้มีความเกี่ยวข้องกับสภาพจิตใจและความรู้สึกของมนุษย์ในการรับมือกับทุกข์ในชีวิต ทุกข์เหล่านี้แสดงให้เห็นถึงความเป็นจริงของชีวิตที่ทุกคนต้องเผชิญในระหว่างการดำเนินชีวิต..

หัวข้อประเด็น

-โสกทุกข์
-ปริเทวทุกข์
-ทุกข์กาย
-โทมนัสทุกข์
-อุปายาสทุกข์
-อัปปิเยหิ สัมปโยคทุกข์
-ปิเยหิ วิปปโยคทุกข์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

4. โสกทุกข์ คือ ความโศกเป็นทุกข์ เป็นสภาพจิตที่เดือดร้อนระส่ำระสาย กระวนกระวาย แห้งเหือดไป ยามนอนก็นอนไม่หลับ ยามรับประทานก็รับประทานไม่ได้ ทั้งนี้อาจเกิดมาจาก การสูญเสียญาติมิตร หรือทรัพย์สมบัติ 5. ปริเทวทุกข์ คือ ความคร่ำครวญรำพันเป็นทุกข์ มีอาการร้องไห้ ร่ำไห้ พิรี้พิไร มี น้ำตาไหล ฟูมฟาย มีสาเหตุจากการที่มารดา บิดา บุตร ภรรยา หรือญาติ ถึงแก่ความตาย หรือ อาจมีสาเหตุมาจากการสูญเสียทรัพย์สมบัติ แล้วทำให้บ่นเพ้อละเมอ ราวกับคนวิกลจริตทุกวัน เวลา 6. ทุกข์ คือ ความทุกข์กาย เป็นความทุกข์ที่ทำให้จิตใจสลดหดหู ทอดถอนใจอัน เนื่องจากโรคาพาธก็ดี เนื่องจากการที่ตนต้องอาชญา มีการถูกเฆี่ยนตีจองจำเอาไว้ ถูกตัดมือ ตัดเท้าก็ดี เนื่องมาจากการทนทุกขเวทนาตามลำพังผู้เดียว ไร้ญาติขาดมิตรก็ดี เนื่องมาจาก ความยากจนเข็ญใจ ไม่มีเสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่ม เครื่องประดับ 7. โทมนัสทุกข์ คือ ความทุกข์ใจ เป็นความทุกข์ที่ทำให้รู้สึกเคืองแค้นแน่นอุรา ปราศจากความสบาย ปราศจากความสุข ให้รู้สึกน้อยอกน้อยใจอยู่ร่ำไป 8. อุปายาสทุกข์ คือ ความคับแค้นใจที่เกิดขึ้นมาจากการประสบภัยพิบัติอย่างใด อย่างหนึ่ง เช่น สูญเสียญาติ การสูญเสียสมบัติ บริวาร ท่านอุปมาไว้ว่า โสกทุกข์เปรียบเสมือนบุคคลที่เคี่ยวน้ำมันให้เดือดอยู่ภายในภาชนะ บนเตาไฟ ปริเทวทุกข์เปรียบเสมือนบุคคลเร่งไฟให้น้ำมันร้อนขึ้นจนพลุ่งเดือดล้นออกมาจาก ภาชนะ อุปายาสทุกข์ อุปมาเสมือนดังน้ำมันซึ่งยังคงค้างเหลืออยู่ในภาชนะ 9. อัปปิเยหิ สัมปโยคทุกข์ คือ ความต้องประสบกับสิ่งอันไม่เป็นที่รัก กล่าวคือ อารมณ์ ทั้ง 5 คือ รูป เสียง กลิ่น รส และสัมผัส หากมิได้เป็นที่พึงปรารถนา มิได้เป็นที่รักที่ชอบใจ ครั้นเมื่อประสบอารมณ์นั้นก็ย่อมจะมีจิตเป็นทุกข์เหตุเพราะรู้สึกเกลียดชังไม่รักใคร่ไม่ปรารถนา จะเข้าใกล้ ไม่ปรารถนาจะพบเห็น ปรารถนาจะหลีกไปให้ไกลแสนไกล แต่เมื่อยังทำไม่ได้ ก็ต้องเสวยทุกขเวทนา 10. ปิเยหิ วิปปโยคทุกข์ คือ ความต้องพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก กล่าวคือ บุคคล ที่ปรารถนาอารมณ์ทั้ง 5 หากได้ไปคบหาสมาคมด้วยอารมณ์เหล่านั้น บุคคลก็จะรู้สึกพอใจและ มีความสุข แต่หากต้องพลัดพรากจากไป บุคคลย่อมเป็นทุกข์ บุคคลทั้งหลายในโลก ถ้าพลัดพราก จากมารดา บิดา จากพี่น้อง จากบุตรภรรยาและญาติมิตรอันเป็นที่รักใคร่ หรือพลัดพรากจาก ที่อยู่อาศัย สมบัติพัสถาน บริวารและยศถาบรรดาศักดิ์ ทุกข์นี้แหละจัดเป็นปิเยหิวิปปโยคทุกข์ 180 DOU สมาธิ 8 วิ ปั ส ส น า กัมมัฏฐาน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More