ความสงบสุขและอริยมรรค 8 MD 408 สมาธิ 8 หน้า 201
หน้าที่ 201 / 265

สรุปเนื้อหา

การที่ความสงบสุขอันเกิดจากการตัดกิเลสได้เป็นไปยั่งยืน คือ นิพพาน ซึ่งหมายถึงความดับทุกข์ ควบคู่กับกระบวนการของอริยมรรค 8 ที่นำไปสู่ความดับทุกข์ ทุกกิจในอริยสัจ 4 มีความสำคัญ ไม่เพียงแค่ความรู้ทั่วไป แต่ต้องรู้จริงเพื่อพ้นทุกข์ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนธรรมที่เกี่ยวข้องกันทั้งสามนี้ได้แก่ โพธิปักขิยธรรม ปฏิจจสมุปบาท และอริยสัจ 4 ซึ่งมีอรรถเกี่ยวเนื่องสัมพันธ์กันแบบดุมเกวียน พร้อมแผนญาณ 3 ที่จัดการกับความทุกข์ผ่านทางการดับตัณหา นำไปสู่สุขที่แท้จริง.

หัวข้อประเด็น

-นิพพาน
-อริยมรรค 8
-อริยสัจ 4
-ความทุกข์และการดับทุกข์
-ญาณ 3 และอาการ 12

ข้อความต้นฉบับในหน้า

การที่ความสงบสุขอันเกิดจากการตัดกิเลสได้เป็นไปยั่งยืน ไม่ต้องคอยระวังเพื่อไม่ให้ เกิดขึ้นอีกนั่นเอง คือ นิพพาน แปลว่า ความดับสนิท เย็นสนิท ที่กล่าวนี้เป็นกระบวนการของอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ 8 ซึ่งเป็นปฏิปทานำไปสู่ ความดับทุกข์ หรือทุกขนิโรธคามินีปฏิปทาอริยสัจ 9.4 กิจในอริยสัจ 4 กิจ คือ หน้าที่ในอริยสัจ 4 ข้อใดมีหน้าที่อย่างไร รวมเรียกว่า ไตรปริวัฏ ทวาทสาการ แปลว่า 3 รอบ 12 อาการ หมายถึง ญาณ 3 ในอริยสัจ 4 ผู้รู้อริยสัจ 4 ที่เรียกว่ารู้จริง รู้แล้วพ้นทุกข์ได้ ต้องรู้ประกอบด้วยญาณ 3 อาการ 12 นี้ ที่คนสามัญรู้นั้นเป็นความจำ ไม่ใช่ความรู้ที่แท้จริง ยังปฏิบัติตามที่รู้ไม่ได้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงพระมหากรุณา ตรัสเทศนาโพธิปักขิยธรรม ปฏิจจสมุปบาท และอริยสัจ 4 ธรรมทั้ง 3 นี้มีอรรถเกี่ยวเนื่องสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน ประดุจดังดุมเกวียนกำเกวียน และกงเกวียน จึงได้ชื่อว่า พระธรรมจักร แผนญาณ 3 หรือรอบ 3 อาการ 12 ในอริยสัจ 4 สัจจญาณ กิจจญาณ กตญาณ ยอมรับว่าความทุกข์แห่งชีวิตมีอยู่ รู้ว่าความทุกข์เป็นสิ่งที่กำหนด รู้ว่าได้กำหนดรู้แล้ว ทุกข์ | จริง ชีวิตคลุกเคล้าไปด้วยความ ความรู้ คือ ควรทำความเข้าใจ หรือทำความเข้าใจแล้ว สมุทัย ทุกข์จริง (ปริญเญยยธรรม) ยอมรับว่าสมุทัยคือตัณหาเป็นเหตุ รู้ว่าสมุทัยคือตัณหา เป็นสิ่งควร รู้ว่าละได้แล้ว ให้เกิดทุกข์จริง ละไปหาตัพพธรรม) ยอมรับว่านิโรธคือความทุกข์มี รู้ว่านิโรธควรทำให้แจ้งขึ้น รู้ว่าได้ทำให้แจ้งแล้ว นิโรธ อยู่จริง ความทุกข์สามารถดับ ในใจ(สัจฉิกาตัพพธรรม) มรรค ได้จริง โดยผ่านทางการดับตัณหา ยอมรับว่ามรรคมีองค์ 8 เป็นทาง รู้ว่ามรรคเป็นสิ่งที่ควรอบรมบำเพ็ญ รู้ว่าได้เจริญอบรมให้ นำไปสู่ความดับทุกข์จริง ให้เกิดมี(ภาเวตพพธรรม) 1 ธัมมจักกัปปวัตนสูตร วินัยปิฎก มหาวรรค, มก. เล่ม 6 ข้อ 16 หน้า 47. เต็มที่แล้ว บ ท ที่ 9 อ ริ ย สั จ 4 DOU 191
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More