ข้อความต้นฉบับในหน้า
อาหารรูป 1 คือ โอชาที่มีอยู่ในอาหาร
ปริจเฉทรูป 1 คือ รูปที่กำหนดเทศะ ได้แก่ อากาศธาตุ ช่องว่างระหว่างรูปต่อรูป
วิญญัติรูป 2 คือ รูปคือการเคลื่อนไหวให้รู้ความหมาย ได้แก่
1. กายวิญญัติรูป ได้แก่ การเคลื่อนไหวกาย
2. วจีวิญญัติรูป ได้แก่ การกล่าววาจา
วิการรูป 3 คือ อาการที่ดัดแปลงทำให้แปลกให้พิเศษได้ ได้แก่
1. ลหุตารูป ได้แก่ ความเบาแห่งรูป
2. มุทุตารูป ได้แก่ ความอ่อนสลวยแห่งรูป
3. กัมมัญญตารูป ได้แก่ ความควรแก่การงาน ความใช้การได้แห่งรูป
ลักขณรูป 4 คือ รูปที่เป็นลักษณะหรืออาการเป็นเครื่องกำหนด ได้แก่
1. อุปจยรูป คือ ความก่อตัวหรือเติบโตของรูป
2. สันตติรูป คือ ความสืบต่อแห่งรูป
3. ชรตารูป คือ ความทรุดโทรมแห่งรูป
4. อนิจจตารูป คือ ความปรวนแปรแตกสลายแห่งรูป
เมื่อมหาภูตรูป 4 และอุปทายรูปอาศัยซึ่งกันและกันแล้ว มหาภูตรูป 4 จึงเกิดขึ้น
ถึงแม้ว่าอุปทายรูปจะเกิดขึ้นเพราะอาศัยมหาภูตรูป 4 แต่ว่ามหาภูตรูป 4 ไม่ได้อาศัยอุปาทาย
รูปเกิดขึ้น และอุปาทายรูป ถ้าปราศจากมหาภูตรูป 4 เสียแล้วจะเกิดขึ้นไม่ได้ อุปมาว่าด้วยไม้
3 อัน คือ มหาภูตรูป 4 อุปมาเหมือนไม้ 3 อันค้ำกัน อุปาทายรูปเกิดขึ้นได้เพราะอาศัยมหาภูตรูป
4 ควรปรียบเสมือนเงาที่แผ่กระจายไปโดยไม้ 3 อันที่ค้ำกันอยู่นี้เป็นความแตกต่างกันระหว่าง
รูปทั้ง 2
5.3.2 เวทนาขันธ์
เวทนาขันธ์ หมายถึง การเสวยอารมณ์ การรับอารมณ์ การรู้อารมณ์
เวทนาเมื่อแยกแบ่งได้ 3 อย่าง คือ
92 DOU สมาธิ 8 วิ ปั ส ส น า กัมมัฏฐาน