ชีวิตในสังสารวัฏ : หน้า 18/585

ธรรมะเพื่อประชl ชีวิตในสังสารวัฏ ๑๗ ท่องเที่ยวไปเกิดในภพภูมิอื่นอีกภายใต้วัฏสงสารที่กล่าวมานี้ หากได้ทําบาปไว้ ด้วยใจที่หมองเศร้าก็ต้องพลัดไปเกิดใน อบายภูมิ ๔ ต้องเสวยทุกขเวทนาเหลือประมาณในสงสาร เบื้องต่า ถ้าหากเคยทําความดีไว้ พอกรรมฝ่ายอกุศลเบาบาง ก็จะดลบันดาลให้ขึ้นมาอุบัติในมัชฌิมสงสาร พอจะมีความสุข กายสบายใจขึ้นมาบ้าง ถ้ากิเลสเบาบางมาก บางทีไปเกิดเป็น พรหม เพราะได้บำเพ็ญภาวนามาดี แต่เมื่อหมดอายุขัยก็ต้อง จุติไปเกิดตามยถากรรม การเวียนวนอยู่ในมหาสมุทรแห่ง สังสารวัฏนี้ไม่มีวันสิ้นสุด จนกว่าจะถึงจุดหมายปลายทางคือ อายตนนิพพาน ครั้นพวกสัตว์นรกสิ้นอายุในนรกแล้ว บางทีก็กลับเกิด ซ้ำอยู่ในนรกขุมเก่า บางทีไปเกิดในนรกขุมอื่นๆ ก็มี บางทีไป เกิดขุมอุสสทนรกและขุมบริวาร และไปยังยมโลกไปเป็นเปรต เป็นอสุรกาย ไปเกิดเป็นสัตว์เดียรัจฉาน บางครั้งก็มาเกิดเป็นคน ถ้าเคยทําบุญมาแต่ชาติปางก่อนบ้างแล้ว เมื่อบุญส่งผลก็ไปเกิด เป็นเทวดาในสวรรค์ได้เหมือนกัน สำหรับพวกเปรต ต้องเสวยวิบากกรรมยาวนานจนกว่า จะหมดสิ้นอายุขัย ครั้นสิ้นอายุจากเปตติวิสัยแล้ว บางทีไม่ แคล้วกลับไปเกิดเป็นสัตว์เดียรัจฉาน หากเคยทําบุญกุศลมาบ้าง