ธรรมะเพื่อประชาชน: เส้นทางสู่ปรโลก : หน้า 26/585

ธรรมะเพื่อประชl เส้นทางสู่ปรโลก ๒๕ ใจผ่องใสเป็นปกติ บุญกุศลอะไรที่ได้ทำไว้ ก็จะมาปรากฏให้เห็น ชัดเจน ละโลกไปแล้วก็ไปดี ไม่ต้องไปเกิดในอบายภูมิทั้ง ๔ ประเภทที่ ๒ ชอบทำทั้งกุศลและอกุศลปะปนกันไป เมื่อถึงคราวใกล้ตายถ้าหากพยายามระลึกถึงบุญกุศลเอาไว้ให้มาก หรือมีผู้อยู่ใกล้ชิดช่วยเตือนสติให้ระลึกถึงกุศลกรรมที่ทำไว้ ก็ สามารถช่วยให้พ้นจากอบายได้เหมือนกัน เว้นแต่มีทุกขเวทนามาก นึกไม่ออก และไม่มีญาติพี่น้องคอยเตือนสติ จิตใจจึงมีแต่ความ หมองกลุ้มใจเสียใจ อย่างนี้อาจต้องไปเจอพญายมราชในอบายภูมิ ประเภทที่ ๓ ชอบทำบาปอกุศลมากกว่าทำบุญ ไม่มี อารมณ์อยากทําความดี หรือเป็นประเภทกินบุญเก่า มีความ เชื่อมั่นในตัวว่า ที่ประสบความสำเร็จมาได้จนถึงทุกวันนี้ เพราะ หนึ่งสมองสองมือ และตนเองก็ไม่ได้ไปรบกวนใครให้ลำบาก การประพฤติตนก็ไม่เป็นภาระสังคม ไม่เคยทําให้ใครเดือดร้อน แค่นี้ก็น่าจะพอแล้วสำหรับชีวิตนี้ ฉะนั้นพอใกล้จะละโลกก็นึกถึง บุญไม่ออก คนเรานั้นถ้าไม่ทำบุญ บาปก็เข้าแทรก เพราะฉะนั้น ก่อนตายแม้จะมีญาติพี่น้องมาช่วยให้นึกถึงบุญ ก็นึกไม่ออก ต้องช่วยเหลือกันอย่างเต็มที่เป็นพิเศษทีเดียว จึงพอจะช่วยได้ บ้างแต่ก็ยาก ประเภทสุดท้าย ทําอกุศลอย่างเดียว เป็นพวกมิจฉาทิฏฐิ