ธรรมะเพื่อประชาชน: การค้นหาความจริงเกี่ยวกับนรก : หน้า 80/585

ธรรมะเพื่อประชาชll ที่ตั้งของมหานรก ๗๕ ครั้นนายพรานได้ฟังธรรมจากพระเถระแล้ว เกิดความ สลดสังเวชใจ รู้ว่าตัวเองเป็นคนบาปหนา จะหากุศลที่จะมาเป็น ที่พึ่งแก่ตัวในชาตินี้ก็ไม่มี เห็นทีจะต้องสร้างกุศลใหญ่ด้วยการ ออกบวชนี่แหละ แล้วก็ก้มลงกราบพระเถระ จากนั้นได้ไปซื้อ อุปกรณ์ล่าสัตว์ทุกชนิดทั้งปวงและหลาว รีบเดินทางกลับบ้าน เพื่อขอลาบวชกับพ่อแม่ เมื่อบวชกับพระเถระแล้ว ท่านได้ร่ำเรียนกัมมัฏฐาน ตั้งใจศึกษาพุทธวจนะจนแตกฉาน ในวันหนึ่ง ท่านได้ฟังธรรม ชื่อเทวทูตสูตร เกิดความกังขาขึ้นมาในใจว่า นรกคงไม่มีหรอกนะ คงเป็นเพียงคำสอนของพระบรมศาสดาที่ยกเรื่องนรกมาเล่าให้ เราหวาดกลัว ท่านจึงเข้าไปถามพระเถระว่า “ถ้าหากนรกมีจริง พระบวชใหม่อย่างผมสามารถที่จะเห็นนรกด้วยตาตนเองได้ไหม” พระเถระเมตตาตอบว่า “นรกไม่อาจมองเห็นได้ด้วย ตาเปล่า ขึ้นชื่อว่าความเร่าร้อนในอเวจีมหานรกนี้ เป็นความ ร้อนที่สามารถทําลายนัยน์ตาของผู้ยืนดูในระยะประมาณ 900 โยชน์ได้ทันที แต่ก็พอมีวิธีที่จะให้รู้ว่านรกมีจริง” แล้วท่านก็ บอกให้พระมาลกติสสะไปชักชวนพวกสามเณรให้รวบรวมไม้สด มากองไว้ จากนั้นพระเถระนั่งเข้าสมาบัติสักครู่ แล้วอธิษฐาน นำเอาสะเก็ดไฟเท่าหิ่งห้อยจากมหานรก ใส่ลงในกองฟืนของ