ธรรเพื่อประช : หน้า 59/585

ธรรเพื่อประช นิรยภูมิ สำหรับคนบาป ៥៨ มนุษย์ทุกคนที่เกิดมาต่างรักตัวกลัวตาย คือรักตัวเอง มากที่สุด ส่วนความรักที่มีต่อคนอื่น ไม่ว่าจะเป็นรักพ่อแม่ รักญาติพี่น้อง รักภรรยาสามี เป็นเรื่องที่รองลงไป น้อยคนนักที่ จะรักคนได้ทั้งโลกเหมือนเป็นครอบครัวเดียวกันดังเช่นพระ สัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อพระองค์ทรงเข้าถึงกายธรรมอรหัตพ้น จากความทุกข์ทั้งมวลแล้ว ทรงเมตตาแนะนำมนุษย์และเทวา ตลอดจนสรรพสัตว์ทั้งหลาย ให้หลุดพ้นจากความทุกข์ใน สังสารวัฏ เข้าสู่อายตนนิพพานซึ่งเป็นความสุขอันเป็นนิรันดร์ ใจของพระองค์รักมวลมนุษยชาติเสมอเหมือนพระญาติร่วม สายโลหิต นั่นเป็นเพราะพระองค์ทรงมีพระเมตตา มีใจที่เป็น กลางๆ ไม่มีอคติ ไม่เลือกที่รักผลักที่ชัง ดังนั้นเมื่อเรารักตนและ ผู้อื่นจะต้องทำตนให้เข้าถึงธรรมกาย สันติสุขจะได้ขยายไปทั่วโลก มีวาระพระบาลีที่ผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ใน เทวทูตสูตร ว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เหล่านายนิรยบาลจะโยนสัตว์ นรกเข้าไปในมหานรก ก็มหานรกนั้นมีสี่มุม สี่ประตู แบ่งไว้ โดยส่วนเท่ากัน มีกำแพงเหล็กล้อมรอบ ครอบไว้ด้วยแผ่น เหล็ก พื้นของนรกใหญ่นั้นสำเร็จด้วยเหล็กล้วนๆ ลุกโพลง แผ่ไปตลอดร้อยโยชน์รอบด้าน ประดิษฐานอยู่ทุกเมื่อ” นรกคือดินแดนที่เสวยวิบากกรรมของผู้ที่ได้ทําบาป