ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
ภพ ของเปรตผู้มีฤทธิ์
๑๐๓
สรรพสิ่งทั้งปวงที่มีอยู่ในโลกนี้ ไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่มีชีวิต
หรือไม่มีชีวิต ต่างอยู่บนพื้นฐานของกฎไตรลักษณ์ คือมีความ
ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา ไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริง แปรปรวน
เปลี่ยนแปลงไปสู่ความเสื่อมตลอดเวลา และสูญสลายไปในที่สุด
เพราะฉะนั้นเราควรแสวงหาสิ่งที่เที่ยงแท้แน่นอน ที่จะน่าแต่
ความสุขและความสําเร็จมาให้ เป็นตัวตนที่แท้จริงของเรา
ด้วยการปฏิบัติธรรมในหนทางสายกลางหรือเอกายนมรรค
ทางเอกสายเดียวที่มุ่งตรงต่อหนทางพระนิพพาน
มีสุภาษิตที่เวมานิกเปรตกล่าวไว้ใน สุตตเปตวัตถุ ว่า
“ท่านจึงบอกชนเหล่าอื่นที่มาสู่ที่นี่ว่า ท่านทั้งหลายจง
ทำบุญเถิด ท่านทั้งหลายจะได้รับความสุข ดิฉันได้เห็นเปรต
ทั้งหลายผู้ไม่ได้ทำความดี กำลังเดือดร้อนอยู่ฉันใด มนุษย์
ทั้งหลายก็ฉันนั้น หมู่สัตว์คือเทวดาและมนุษย์กระทำกรรม
อันมีสุขเป็นวิบากแล้ว ย่อมเป็นผู้ดำรงอยู่ในความสุข”
เรื่องของบุญกุศล เป็นสิ่งที่เราควรให้ความสําคัญเอาไว้
มากๆ เพราะสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับชีวิตของเราในทุกภพทุก
ชาตินั้น ไม่มีอะไรจะสำคัญยิ่งไปกว่าบุญกุศล ถ้าบุญในตัวของ
เรามีมาก ความสุขและความสำเร็จก็มีมาก หากมีบุญน้อย
ความสุขและความสำเร็จก็ลดหลั่นกันลงมาตามลำดับ มนุษย์