ธรรมะเพื่อประชาชน: ท้าวสักกะจอมเทพ : หน้า 279/585

ธรรมะเพื่อประชาชl ท้าวสักกะจอมเทพ ๒๗๘ ที่ไม่คิดว่าคนอื่นจะเห็น ท่านก็นำมาเปิดเผยให้มหาชนได้รับรู้ ท่านมีมุทิตาจิตอยู่ตลอดเวลา ประการที่ ๕ คือ ท่านเป็นผู้มีใจปราศจากความตระหนี่ อันเป็นมลทินของผู้อยู่ครองเรือน ได้บริจาคชนิดที่ว่าให้แล้ว ไม่เคยคิดอยากได้คืนเลย ตัดใจเหมือนตายจาก ถ้าจะรำลึกถึง ก็รําลึกถึงด้วยความปลื้มปีติยินดีที่ได้บริจาคทานไป ความรู้สึก เสียดายไม่เกิดขึ้นในใจของท่าน เป็นผู้มีฝ่ามืออันชุ่มด้วยการ ให้ทานอยู่ตลอดเวลา ยินดีในการสละออก และเสียสละความ สะดวกสบายเล็กๆ น้อยๆ ของตน เพื่อประโยชน์สุขส่วนรวม ท่านเป็นผู้บริจาคที่คนอยากมาขอ คือมีอัธยาศัยที่น่า เข้าใกล้ บางคนอยากจะให้เหมือนกัน แต่ไม่มีใครอยากมารับ ของของตน เพราะคำพูดและการกระทำของตนไม่น่าเข้าใกล้ อีกทั้งไม่มั่นใจว่า ถ้ารับของไปแล้วจะมีการตามทวงคืนหรือมีข้อ ผูกมัดในภายหลังหรือไม่ เพราะฉะนั้นแม้ใจอยากให้ทาน ก็ไม่มีใคร อยากเข้ามารับเอาวัตถุทานของตนไป แต่ท้าวสักกะยินดีในการ แจกจ่ายทานตลอดชีวิต แล้วยังทำตนให้น่าขออีกด้วย ประการที่ 5 ท่านเป็นผู้ที่พูดคำสัตย์ตลอดชีวิต ไม่โกหก มดเท็จ คิดอย่างไรก็พูดอย่างนั้น พูดอย่างไรก็ทำอย่างนั้น ประการสุดท้าย ประการที่ ๗ คือ ท่านสอนตัวเองว่า