ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 285/585

ธรรมะเพื่อประชาชl องค์อัมรินทราธิราช ២៨៤ *ในสมัยก่อนที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราจะเสด็จ อุบัติขึ้นในโลก มีชายหนุ่มคนหนึ่ง ชื่อว่า มฆมาณพ เป็นคนมี อัธยาศัยดี มีความเสียสละ เวลาไปที่ไหน ก็จะทำสถานที่นั้น ให้เป็นที่น่าอยู่น่ารื่นรมย์ เมื่อใครมาขออยู่อาศัยในที่แห่งนั้น ก็จะสละให้ด้วยความยินดี แล้วก็ไปทำสถานที่ใหม่ให้น่าอยู่อีก เมื่อทำเสร็จก็มักจะมีคนมาขออยู่อย่างนี้เรื่อยไป มาณพก็ไม่ได้ นึกโกรธ แต่กลับมองโลกในแง่ดีว่า “ช่างน่าปีติใจจริงๆ ที่คน เหล่านี้มาพักอาศัยอยู่ในที่ของเรา เราก็จะได้ความสุขไปด้วย” รุ่งขึ้น มาณพหนุ่มถือจอบไปดายหญ้าที่ลานหมู่บ้าน ปัดกวาดบริเวณนั้น ให้เป็นสถานที่น่ารื่นรมย์ ผู้คนที่สัญจรไปมา ก็อยากจะมาพักผ่อนที่ตรงนั้น ครั้นฤดูหนาวมาถึง ชายหนุ่มก็ หาฟืนมาก่อไฟให้ชาวบ้านผิงกัน พอฤดูร้อนก็หาน้ำดื่มมาตั้งไว้ เพื่อให้ผู้คนที่เดินทางผ่านไปมาแถวนั้น ได้ดื่มนํ้าแก้กระหาย ต่อมาท่านคิดว่า “เราควรจะสร้างศาลาให้คนเดินทาง และทำ หนทางให้ราบเรียบ” ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ท่านจะออกจากบ้าน แต่เช้าตรู่ ถือจอบและมีดเที่ยวดายหญ้า ตัดกิ่งไม้ที่รกๆ เพื่อทำ หนทางให้ราบเรียบ เมื่อเพื่อนเดินผ่านมาเห็นเข้าก็ถามว่า “สหายเอ๋ย มา *มก. เล่ม ๔๐ หน้า ๓๕๖