การช่วยเหลือบรรพชิตผู้ตกในอบายภูมิ : หน้า 154/585

ธรระเพื่อประชาช ปรทัตตูปชีวีเปรต ๑๕๓ ของเปรต มีทิพยสมบัติบังเกิดขึ้น ได้อาหารทิพย์ มีทิพยภูษา อาภรณ์ มีสวน มีสระโบกขรณีสวยสดงดงามมาก ครั้นหมู่ญาติ พ้นจากอัตภาพของเปรตแล้ว ก็มาปรากฏกายให้พระราชาเห็น เป็นการแสดงความขอบคุณ จากนั้นก็ไปเสวยสุขในสุคติโลก สวรรค์ เราจะเห็นว่ากรรมที่ทำลงไปด้วยความประมาทชะล่าใจ เพราะตามใจกิเลส หรือทำไปเพราะรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ก็ต้องไป เกิดในอบายภูมิอย่างที่หลวงพ่อนำมาเล่าให้ทุกท่านได้รับฟังนั่น กว่าจะพ้นจากอัตภาพอันแสนเลวร้ายนั้นมาได้ ต้องผ่านความ ทุกข์ทรมานแสนสาหัสสากรรจ์ และกว่าจะหลุดพ้นจากนรก หรือเปรตได้ก็ต้องกรรมหมดก่อน หรือเมื่อกรรมเบาบางก็เป็น ปรทัตตูปชีวีเปรตจึงจะพอรับบุญจากญาติที่อุทิศไปให้ แต่ อย่างไรก็ตาม ถ้าหากหมู่ญาติทำบุญใหญ่ชนิดที่เป็นมหัคคตกุศล ทำถูกเนื้อนาบุญอันเลิศกันจริงๆ บุญนั้นก็สามารถที่จะช่วย เหลือหมู่ญาติที่ตกไปในอบายภูมิได้ โดยเฉพาะถ้าทำบุญถูก ธรรมกาย ถูกทักขิไณยบุคคลที่เป็นอู่แห่งทะเลบุญ ทำวิชชา ธรรมกายเป็น จึงจะสามารถนําบุญที่ญาติท้าบุญ อุทิศส่วนกุศล ไปให้บรรพชนที่ล่วงลับไปแล้ว ซึ่งแม้จะตกไปอยู่อบายภูมิ ญาติ เหล่านั้นก็สามารถหลุดพ้นจากอัตภาพของทุคติขึ้นมาได้