ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ปฏิปทาแห่งพรหมโลก
៣៨៤
เมื่อยังไม่หมดกิเลสเป็นพระอรหันต์ ก็จะมาเสวยสุขอันเป็นทิพย์
อยู่ในสวรรค์ชั้นต่างๆ ซึ่งมีอยู่ 5 ชั้น ตั้งแต่สวรรค์ชั้นจาตุมหา
ราชิกา ดาวดึงส์ ยามา ดุสิต นิมมานรดี และปรนิมมิตวสวัตดี
สวรรค์แต่ละชั้นจะมีความเป็นอยู่ ที่มีความแตกต่างกัน ซึ่ง
ภพภูมิเหล่านี้ ยังถือว่าจัดอยู่ในกามภพหรืออยู่ในชั้นกามาวจร
คือยังข้องแวะอยู่ในเบญจกามคุณ เพียงแต่มีความหยาบและ
ละเอียดประณีตแตกต่างกันเท่านั้นเอง
ส่วนในครั้งนี้ เป็นสิ่งที่เหนือจินตนาการ เหนือจินตมย
ปัญญาที่จะเข้าใจได้ง่ายๆ เพราะเป็นภพภูมิที่อยู่สูงกว่าโลก
มนุษย์และสูงกว่าสวรรค์ 5 ชั้นขึ้นไปอีก นั่นคือรูปภพหรือ
ที่เข้าใจกันว่าเป็นพรหมโลก ภพภูมิเหล่านี้เป็นอีกฉากหนึ่งของ
ชีวิตหลังความตาย ที่เราอาจต้องมาบังเกิดหรือมาเสวยสุขสมบัติ
เนื่องจากตราบใดที่ยังไม่หมดกิเลส สรรพสัตว์รวมทั้งตัวเรา
ก็ต้องเวียนวนอยู่ในภพทั้งสาม คือ กามภพ รูปภพ และอรูปภพ
พวกเราเองก็ยังไม่พ้นที่จะต้องตกอยู่ในกฎของไตรลักษณ์และ
กฎแห่งกรรม ต่างยังต้องอยู่ในสังสารวัฏนี้ด้วย
ตัวอย่างเกี่ยวกับการกล่าวถึงพรหมโลกในพระไตรปิฎก
มีบันทึกไว้ว่า สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ พระ
วิหารเชตวัน อารามของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี สมัยนั้น
สุภมาณพโตเทยยบุตรเดินทางมาทำธุรกิจบางอย่างที่เมือง