ธรรมะเกี่ยวกับเปรตและกรรม : หน้า 134/585

ธรรมะเพื่อประชาชl เปรต ๑ ๒ ตระกูล (๓) ๑๑๑ ร่างกายซูบผอมโซและดำเกรียม ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่า ในชาติ ที่เกิดเป็นมนุษย์ เปรตเหล่านี้เป็นคนตระหนี่ ปราศจากจิตเมตตา เมื่อมีใครมาขออาหาร ก็ไม่อยากจะให้ และไม่มีศรัทธาที่จะ ถวายทานแก่สมณพราหมณ์ผู้มีศีล มีจิตหวงแหนทรัพย์สมบัติ ของตนมาก ผลกรรมตามสนองจึงต้องมาเกิดเป็นเปรตปากเท่า รูเข็ม จะบริโภคแต่ละทีก็แสนลำบากยากเย็น ต้องทนทุกข์ จนกว่าจะสิ้นกรรม เปรตตระกูลที่ 5 คือ ตัณหาชิตาเปรต มีรูปร่างผอม และอดอยากเช่นเดียวกับเปรตพวกอื่นๆ คือมีความอดข้าว อยากนํ้าเป็นกำาลัง ที่แปลกออกไปคือ เปรตเหล่านี้จะเดิน ตระเวนท่องเที่ยวไปเรื่อยๆ เพื่อหาอาหาร เมื่อมองไปเห็นสระ บ่อ ห้วย หนอง มหานที ก็ตื่นเต้นดีใจรีบวิ่งไปโดยเร็ว แต่ครั้น ไปถึงแหล่งน้ำนั้นก็กลับกลายเป็นสิ่งอื่นด้วยอำนาจกรรมบันดาล เปรตเหล่านี้ไม่เคยได้ยินค่าว่าข้าวหรือน้ำ ต้องเสวยทุกข์เป็น เวลานานนับได้เป็นหมื่นเป็นแสนปี ที่เป็นเช่นนี้เพราะในชาติ ก่อนครั้งที่ยังเป็นมนุษย์ เปรตเหล่านี้มีใจประกอบด้วยอกุศล เป็นคนหวงข้าวหวงน้ำ เที่ยวปิดสระ ปิดบ่อ ปิดหม้อ ปิดไห ไม่ให้คนอื่นดื่มกิน ครั้นแตกกายทําลายขันธ์จึงต้องมาเกิดเป็น เปรตและอดข้าวอดน้ำอยู่อย่างนี้