ธรรมะและชีวิตหลังความตาย : หน้า 181/585

ธรรมะเพื่อประชl ติรัจฉานภูมิ ១៨០ พ้นกรรมจากนรกแล้ว เศษกรรมยังไม่สิ้น ก็ต้องไปเกิดเป็น เปรตเป็นอสุรกาย ถ้าไปเกิดเป็นเปรตเป็นอสุรกายแล้ว แต่ว่าเศษบาปยัง เหลืออยู่ ก็ต้องมาเกิดเป็นสัตว์เดียรัจฉานในติรัจฉานภูมินี้ นี่ก็ เป็นอีกจําพวกหนึ่ง บางประเภทละจากอัตภาพมนุษย์ก็มาเกิด เป็นสัตว์เดียรัจฉานเลยก็มี เพราะจุติปฏิสนธิของสัตว์ทั้งหลาย นั้นไม่แน่นอน จะยุติลงที่ตรงไหนนั้น ก็แล้วแต่กรรมนิมิตที่สร้าง ไว้ กรรมนิมิตจะบันดาล หรือความหมองความใสของใจจะนำพาไป เนื่องจากอัตภาพของเดียรัจฉานรูปกายไม่อำนวยที่จะทำ ให้พูดคุยกับมนุษย์ได้ แต่กายละเอียดของเขาเป็นคน เรารักสุข เกลียดทุกข์มากเพียงไร สัตว์เดียรัจฉานก็มีความรักตัวกลัวตาย รักสุขเกลียดทุกข์เหมือนพวกเรานี่แหละ ให้รู้เถอะว่าสัตว์ เดียรัจฉานนั้น ก็คืออดีตมนุษย์ที่ทำบาปอกุศลไว้นั่นเอง ถ้าหมดกรรมเมื่อไรและบุญส่งผล ก็สามารถกลับมาเกิดเป็น มนุษย์ได้อีก มาสร้างบุญบารมีกันใหม่ เพื่อจะได้ไปสู่เป้าหมาย เดียวกันคือพระนิพพาน ดังนั้นในขณะนี้พวกเราได้กายมนุษย์ ซึ่งถือว่าเป็นโอกาสและโชคอันประเสริฐที่สุดแล้ว ก็ให้ใช้สังขาร ร่างกายนี้ สร้างบารมีให้เต็มที่เต็มกำลังความสามารถ จะได้ไม่ พลาดไปบังเกิดในอบาย ชีวิตของเราจะได้สร้างบารมีให้สมบูรณ์ ยิ่งๆ ขึ้นไปกันทุกคน