ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรเพื่อประชาช
ทิพยสถาน สำหรับผู้มีบุญ
๒๕๕
กฎแห่งกรรมเป็นกฎสากลของโลกที่มีมาก่อนกฎหมายใดๆ
ทั้งสิ้น เพราะเป็นกฎธรรมชาติ ที่ไม่มีใครบัญญัติขึ้นมา แต่เป็น
ผลที่เกิดจากการกระทําของแต่ละคน ถ้าเราทําดีก็จะได้รับ
อานิสงส์แห่งความดี ทำความชั่วก็มีวิบากอันเผ็ดร้อนเป็นผล
คนทํากรรมดีเมื่อละโลกไปแล้ว บุญก็จะส่งผลให้ไปเสวยสุขใน
สุคติโลกสวรรค์ แม้เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์อีก ก็จะบริบูรณ์ด้วย
มนุษย์สมบัติ มีแก้วแหวนเงินทอง เครื่องใช้ไม้สอยครบครัน
ไม่ขาดตกบกพร่อง เพราะอำนาจแห่งมหาทานบารมีส่งผล
หรือจะเป็นผู้มีสุขภาพร่างกายแข็งแรง ไม่เจ็บ ไม่ป่วย ไม่ไข้
ก็ด้วยอำนาจแห่งศีลที่รักษาไว้อย่างดีแล้ว หรือมีสติปัญญา
เฉลียวฉลาด รู้แจ้งแทงตลอดในศาสตร์ทั้งปวง ก็ด้วยอำนาจ
แห่งสมาธิที่ได้ฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง ทำสมาธิภาวนามาข้ามภพ
ข้ามชาตินั่นเอง
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ปาณาติปาตสูตร ว่า
“จดูหิ ภิกขเว ธมฺเมหิ สมมุนาคโต ยถาภ นิกขิตโต
เอวํ นิรเย กตเมหิ จตูหิ ปาณาติปาตี โหติ อทินนาทายี โหติ
กาเมสุ มิจฉาจารี โหติ มุสาวาที โหติ อิเมหิ โข ภิกฺขเว
จตูหิ ธมฺเมหิ สมนฺนาคโต ยถาภต์ นิกขิตโต เอวํ สคฺเค
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ประกอบด้วยธรรม ๔