ธรรมะเพื่อประชาชน: ความทุกข์ของอสุรกายและเปรต : หน้า 172/585

ธรรมะเพื่อประชl อสุรกายภูมิ ครอบงำเหลือประมาณ ตราบใดกรรมยังไม่สิ้น ตราบนั้นก็ต้อง มีความโหยหิวอยู่ ยกเว้นหมู่ญาติจะทำบุญใหญ่ แล้วอุทิศส่วน บุญส่วนกุศลไปให้ จึงจะพ้นจากอัตภาพของเปรตได้เร็วขึ้น ส่วนในอสุรกายภูมินั้น หมู่สัตว์ที่ไปบังเกิดในโลกอสุรกาย มักจะประสบทุกขเวทนาเพราะความหิวกระหายนํ้าเป็นหลัก เพราะอกุศลวิบากทําให้ไม่ได้ดื่มนํ้าสักหยดตลอดเวลา ๒-๓ พุทธันดร บางทีเห็นบ่อบึงหรือมหานที ก็ยินดีว่าจะได้ดื่มน้ำแก้ กระหายพยายามตะเกียกตะกายไป แต่เมื่อไปถึงแม่น้ำ น้ำใน ท้องนทีก็กลับกลายเป็นเพลิงรุ่งโรจน์โชตนาการเผาตนเอง หรือ บางทีก็กลับกลายเป็นแผ่นศิลาที่แห้งผาก อสุรกายเหล่านั้นจะมี จิตเหือดแห้งด้วยกระหายน้ำ ต้องเสวยทุกขเวทนาเพราะความ กระหายน้ำอยู่อย่างนี้ จนกว่าอกุศลกรรมที่ทำไว้จะหมดสิ้นไป พวกเราจะเห็นได้ว่า ไม่ว่าจะเป็นชีวิตของเปรตหรือ อสุรกาย ก็มีความลำบากในการครองชีวิตอย่างแสนสาหัส เหมือนกัน เพราะฉะนั้นเมื่อได้ยินได้ฟังเช่นนี้แล้วก็อย่าได้ประมาท ให้อดทนที่จะทําความดีกันให้มากๆ ต้องอดเปรี้ยวไว้กินหวาน เพราะการทำความดีนั้น ดูเหมือนว่าจะเป็นสิ่งที่ต้องใช้ความ พยายาม ความอดทน หักห้ามใจจากสิ่งที่คุ้นเคย เราอดทน เพียงไม่กี่ปี แต่ได้ไปเสวยสุขในสัมปรายภพ เทียบกับการปล่อยใจ