ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
เทพจุติ
๓๐๔
ก็ไม่อยากดูไม่อยากเห็นทำนองนั้น
สำหรับเทพผู้มีบุญนั้น จุตินิมิตจะปรากฏให้รู้ตลอด ๗ วัน
เมื่อบุพนิมิตเหล่านี้เกิดขึ้นให้เทพบุตรเห็น
ของวันเวลาทิพย์
ชัดแล้ว เทพบุตรก็จะถูกความโศกครอบงำ เพราะคิดว่าเราจะ
ต้องพลัดพรากจากทิพยสมบัติมากมายเหล่านี้แล้ว ยิ่งคิดก็ยิ่ง
กระวนกระวายใจหนักขึ้นไปอีก เมื่อวิตกกังวลหนักเข้า เหงื่อจึง
ไหลออกจากรักแร้ดังที่เล่าข้างต้นนั้น เทพบุตรบางองค์ที่มี
ทุกข์มาก ไม่สามารถจะระงับความทุกข์ไว้ได้ ก็จะรำพึงพิไรรำพัน
ว่า เรากลุ้มใจเหลือเกิน แต่ก็ไม่มีเทพตนไหนช่วยได้ บางองค์ตั้ง
สติได้ แม้จะไม่แสดงความผิดปกติทางกายหรือทางวาจา แต่
ในใจนั้นก็ไม่สามารถอดกลั้นทุกข์ไว้ได้ ที่จำต้องมาพลัดพราก
จากของรักที่เคยครอบครอง แม้จะเที่ยวไปที่ไหนก็ไม่สบายใจ
เพราะในใจก็ยังกังวลอยู่ดีนั่นเอง
บุพนิมิตเหล่านี้จะปรากฏให้เห็นทั้งตนและเพื่อนชาว
สวรรค์ที่มาพบเห็น เพราะกายเศร้าหมองลง แต่ถ้าเป็นเทพผู้มี
ศักดิ์ใหญ่ก็มักจะหลบอยู่แต่ในวิมาน ไม่กล้าออกมาให้ใครเห็น
เหมือนผู้มีศักดิ์ใหญ่ในเมืองมนุษย์ ที่เป็นผู้ปกครองประเทศหรือ
มหาเศรษฐีก็จะเก็บตัวเงียบ ไม่ปรากฏให้คนทั่วไปได้เห็น
สําหรับเทวดาแล้วตนเองเท่านั้นที่รู้ดีว่า นิมิตที่เกิดขึ้นมานี้