ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรเพื่อประชาช
สวรรค์ชัน ยามา
๑๑๑
เป็นคนมีศรัทธาหนักแน่นในบวรพระพุทธศาสนา ท่านตั้งใจว่า
จะถวายอาหารแด่พระภิกษุสงฆ์ วันละ ๔ รูป เป็นประจำมิให้
บาดจนตลอดชีวิต ตั้งแต่นั้นมาท่านก็ตักบาตรเป็นสังฆทานอยู่
เนืองนิตย์ วันหนึ่งท่านต้องไปทำธุระนอกบ้าน ส่วนภรรยาและ
คนในบ้านเกรงว่าจะมีขโมยเข้าบ้าน จึงปิดประตูไว้
รุ่งเช้า พระมาบิณฑบาตและรับสังฆทานตามปกติ เห็น
ประตูบ้านปิดอยู่ ก็ไม่กล้าเข้าไปรับบาตรในบ้าน และบังเอิญว่า
วันนั้นคนในบ้านก็ตื่นสายกว่าปกติ พระจึงเดินไปรับบิณฑบาตที่
บ้านถัดไป โดยมิได้รอรับภัตตาหารของอุบาสกที่ได้ตระเตรียมไว้
เมื่ออุบาสกตื่นขึ้นมาในช่วงสาย เห็นอาหารหวานคาวที่จัดเตรียม
ไว้ ยังคงวางอยู่เหมือนเดิม จึงสอบถามคนในบ้าน ได้ความว่า
ที่พระคุณเจ้าไม่เดินเข้ามารับบาตรในบ้าน เพราะประตูหน้า
บ้านปิดอยู่ และทุกคนในบ้านก็ตื่นสายด้วย
เนื่องจากเป็นผู้ฝักใฝ่ในทานอยู่แล้ว และมีความศรัทธา
ในบวรพระพุทธศาสนา เขารู้สึกเสียดายที่ขาดการทำทานไป
หนึ่งวัน จึงคิดว่าต่อไปจะต้องไม่ยอมเสียโอกาสดีๆ นี้อีก
เพราะการนอนตื่นสายและกลัวขโมยเข้าบ้านนี่เอง เป็นเหตุให้
พลาดบุญ อุบาสกจึงตัดสินใจจ้างคนให้มาเฝ้าประตูบ้าน
พร้อมกับกำชับว่า “ถ้าท่านเห็นพระคุณเจ้าที่เราอาราธนาไว้