ธรรเพื่อประชาช : หน้า 258/585

ธรรเพื่อประชาช ทิพยสถาน สำหรับผู้มีบุญ ๒๕๗ ของร้อน อยู่กับเราได้ไม่นาน ไม่ช้าก็ต้องมีอันวิบัติไป ทรัพย์ สิ่งของมีค่าของใคร ใครก็หวงแหน จึงไม่ควรไปขโมยของเขา ควรหาทรัพย์มาโดยสุจริต นอกจากนี้ต้องเป็นคนไม่ประพฤติผิดในกาม ให้ยินดี เฉพาะคู่ครองของตน และต้องเป็นคนมีวาจาสัตย์ ไม่พูดเท็จโกหก หลอกลวงคนอื่น กระทั่งพูดส่อเสียด พูดคำหยาบ พูดเพ้อเจ้อ ไร้สาระก็ควรเว้นเสีย เพราะชาวสวรรค์เขาไม่ทำกรรมกิเลส ๔ อย่างเหล่านี้ ไม่ว่าจะเป็นเทพบุตรเทพธิดา ต่างมีศีลกันเป็นปกติ ฉะนั้นเราต้องรู้ว่าจะเข้าไปเป็นสหายแห่งเทพ ก็ต้องประพฤติตน เหมือนชาวสวรรค์ ต้องรู้จักให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา ซึ่งไม่ใช่เรื่องยากหรือเหลือวิสัย เพราะปกติเราก็ท่ากันอยู่แล้ว แต่คนส่วนใหญ่ยังประมาทอยู่ จึงไม่ได้วางแผนผังชีวิตหลัง ความตาย ทั้งหมดนี้เป็นเพียงความรู้ขั้นพื้นๆ เท่านั้น เพราะสวรรค์ แต่ละชั้นมีความละเอียดที่แตกต่างกันมาก เขาวัดกันที่กำลังบุญ ถ้าบุญมากวิมานก็ใหญ่โตมโหฬารสวยงามมีรัศมีกายสว่างรุ่งโรจน์ สวรรค์แต่ละชั้นมีความแตกต่างกัน ตั้งแต่อายุ วรรณะ สุข ยศ ถ้าหากว่ามีบุญมากเราก็เลือกเกิดได้ จะไปอยู่สวรรค์ชั้นไหน ก็เลือกเอา ตั้งแต่ชั้นจาตุมหาราชิกา ชั้นดาวดึงส์ ยามา ดุสิต นิมมานรดี และปรนิมมิตวสวัตดี