ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
ทุกข์ในอเวจีมหานรก
៩៧
และเนื้อ จะต้องได้รับโทษ
ข้อเสนอของพระเทวทัตในครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้า
ไม่ทรงเห็นด้วย เพราะพระองค์เห็นว่าข้อปฏิบัติทั้ง ๕ ประการ
เป็นการแสดงความโอ้อวด ถ้าบัญญัติขึ้นมาก็จะทำให้ภิกษุสงฆ์
ลำบาก ใครจะทำหรือไม่ทำก็ได้ พระองค์ไม่บังคับ พระเทวทัต
ได้โอกาส จึงประกาศให้พระที่บวชใหม่เห็นว่า ตัวเองเคร่งครัด
ในพระธรรมวินัย พระที่บวชใหม่ ๕๐๐ รูปหลงเชื่อ จึงตามพระ
เทวทัตไปอยู่ที่คยาสีสะ แต่หลังจากนั้นไม่นาน พระสารีบุตร
และพระโมคคัลลานะได้ไปเทศน์โปรดจนบรรลุธรรมเป็นพระ
อรหันต์ทั้ง ๕๐๐ รูป แล้วพากลับมาเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
เป็นเหตุให้พระเทวทัตเสื่อมทั้งลาภ ทั้งบริวาร เกิดความทุกข์
ใจหนัก ถึงขนาดอาเจียนเป็นโลหิต
เมื่อเจ็บป่วยหนักใกล้ตาย พระเทวทัตเริ่มนึกถึงโทษของ
ตัวเองว่า ที่ผ่านมาท่านเป็นต้นเหตุในเรื่องไม่ดีมาตลอด จึงคิด
อยากจะขอขมาลาโทษต่อพระพุทธองค์ ท่านได้ขอร้องให้ภิกษุ
ช่วยหามเตียงท่านไปเฝ้าพระบรมศาสดา แต่เนื่องจากทำกรรม
หนักเกินไป พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงพยากรณ์ว่า พระเทวทัตจะ
ไม่มีโอกาสได้พบเห็นพระองค์อีกต่อไป พอลูกศิษย์ของท่านวาง
เตียงลงบนพื้นดินที่ฝั่งสระโบกขรณีใกล้วัดพระเชตวัน ทันทีที
ฝ่าเท้าสัมผัสพื้นดิน แผ่นดินก็แยกออกเป็นช่อง ดูดเอาร่างของ