ธรรเพื่อประชาช : หน้า 202/585

ธรรเพื่อประชาช จาตุมหาราชิกา สรรพสัตว์ทั้งหลายที่เกิดมา ล้วนมีการเปลี่ยนแปลงไปสู่ ความเสื่อมสลาย สิ่งที่จะเป็นอนุสรณ์แห่งชีวิตให้อนุชนรุ่นหลัง ได้อนุโมทนา มีเพียงบุญกุศลและคุณงามความดีที่ได้สั่งสมไว้ อย่างดีแล้วเท่านั้น ดังนั้นเราจึงไม่ควรประมาทในชีวิต ควรใช้ วันเวลาที่มีอยู่อย่างจำกัดนี้ สร้างบารมีให้เต็มที่ หมั่นฝึกฝน อบรมตนเองให้เป็นผู้มีความสมบูรณ์พร้อม ทั้งกาย วาจา ใจ สั่งสมความบริสุทธิ์และบุญกุศล ซึ่งจะเป็นเพื่อนแท้ในการ เดินทางไกลในสังสารวัฏ เราจะได้เข้าถึงความเต็มเปี่ยมของชีวิต ได้บรรลุมรรคผลนิพพาน เข้าถึงเอกันตบรมสุข คือสุขที่คงที่ ไม่มีการเปลี่ยนแปลงตลอดไป มีธรรมสากัจฉาที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตอบคำถาม ของพระสารีบุตรเถระ ซึ่งปรากฏอยู่ใน ทานสูตร ว่า ดอกไม้ “ดูก่อนสารีบุตร บุคคลบางคนในโลกนี้ ยังมีความหวัง ให้ทาน มีจิตผูกพันในผลของทาน ให้ทานด้วยคิดว่า เราตายไป จักได้เสวยผลทานนี้ เขาให้ทาน คือ ข้าว น้ำ ผ้า ยาน ของหอม เครื่องลูบไล้ ที่นอน ที่พัก ประทีปและเครื่องบริโภค แก่สมณะหรือพราหมณ์ ดูก่อนสารีบุตร ในการให้ทานนั้น เมื่อเขาตายไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของเทวดาชั้น จาตุมหาราชิกา”