ทุกข์ในนรก : หน้า 70/585

ธรรมะเพื่อประชาช ทุกข์ในนรก ៦៩ ที่ยังวิ่งต่อไปได้ ต่างร้องโหยหวนตลอดเวลา และในขณะที่สัตว์ นรกกำาลังวิ่งใกล้จะไปถึงประตู ประตูมหานรกก็จะปิดลงทันที จากนั้นไฟนรกก็จะเผาผลาญสัตว์นรกเหล่านั้นให้ย่อยยับไป ตายแล้วก็เกิดขึ้นมาใหม่เสวยวิบากกรรมต่อไปอีก บางครั้งประตูนรกก็จะเปิดออกให้สัตว์นรกหนีออกไปได้ คล้ายกับนักโทษในเมืองมนุษย์ที่แหกคุกออกไปได้ แต่แม้สัตว์ นรกจะหนีออกมาได้ ก็ไม่รู้จะหลบหนีไปอยู่ที่ไหน ออกประตูไป ได้ไม่กี่ก้าว ก็มีนรกหลุมคูถรออยู่ สัตว์นรกจะตกลงไปในหลุมคูถ นั้น แล้วมีพวกสัตว์ที่ปากแหลมเหมือนเข็ม คมเหมือนใบมีดโกน คอยทิ่มแทงเชือดเฉือนเนื้อหนังของสัตว์นรกอย่างน่าเวทนา ต่อจากนรกหลุมคูถ ก็จะพบนรกที่เต็มไปด้วยถ่านติด ไฟแดงร้อนระอุ แต่มีขี้เถ้าปิดไว้ ทำให้มองไม่เห็น พอสัตว์นรก เดินไปก็จะตกลงไปในกองขี้เถ้า ถูกไฟที่อยู่ข้างในเผาไหม้ ร้อง โหยหวนด้วยความทุกข์ทรมาน ต่อจากนรกขุมนั้น ก็เป็นนรกป่างิ้ว ซึ่งพวกเราคงจะเคยได้ยินกัน ต้นงิ้วสูงมากทีเดียว มีหนามยาว ยื่นออกมา มีไฟติดที่หนามไปทั่ว พวกนายนิรยบาลจะบังคับให้ สัตว์นรกปีนขึ้นๆ ลงๆ ที่ต้นงิ้วนั้น ต่อจากนรกป่างิ้ว จะเป็น ต้นไม้ที่มีใบเป็นดาบเต็มทั้งต้น เมื่อพวกสัตว์นรกที่หนีมารู้สึก เหนื่อยก็จะพากันเข้าไปพักใต้ต้นไม้ ทันใดนั้นใบไม้ที่เป็นดาบก็ จะหล่นลงมาตัดมือ ตัดเท้า ตัดใบหู ตัดจมูก ตัดศีรษะแขนขาให้