ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรเพื่อประชาช
เปรต ๑ ๒ ตระกูล (๒)
๑๒๕
เปรตกินของไม่สะอาด ๓ ประเภทนี้ เป็นเปรตที่มีความ
หิวโหยเป็นกำาลัง ทั้งเกิดในที่ไม่สะอาด อีกทั้งบริโภคของเหม็นเน่า
จึงเกิดความละอายต่อสัตว์ทั่วไป กลัวว่าจะเห็นตน ทั้งๆ ที่โดย
ธรรมชาติ เปรตเหล่านี้ก็เป็นอทิสสมานกาย คือจะไม่ปรากฏให้
มนุษย์เห็นอยู่แล้ว นอกจากตนจะแสดงให้เห็นเป็นบางครั้ง
บางคราว ถึงกระนั้นก็ยังหาที่ซ่อนกำบัง ไม่กล้าพบหน้าผู้คน
หลวงพ่อมีตัวอย่างเกี่ยวกับเปรตตระกูลนี้มาเล่าให้ฟัง
เพื่อเป็นทิฏฐานคติ เราจะได้ไม่ประมาท หลงไปทำบาปอกุศล
แล้วต้องไปเกิดเป็นเปรตให้เสียเวลาสร้างบารมีไปอย่างน่าเสียดาย
เรื่องมีอยู่ว่า พระเถระรูปหนึ่งจำพรรษาอยู่ที่ถูปาราม ครั้น
รุ่งอรุณได้ออกจากอารามไปบิณฑบาต เมื่อเดินมาถึงซุ้มประตู
อาราม เห็นเด็ก ๒ คน มีรูปแปลกพิกลผิดคนธรรมดานั่งอยู่ใกล้
ประตู จึงเข้าไปไต่ถามถึงความเป็นไป
หนูน้อยทั้งสองบอกว่า “ข้าพเจ้าทั้งสองไม่ใช่ลูกคน แต่
เป็นเปรต ได้มานั่งคอยเปรตมารดาซึ่งเข้าไปในเมือง บอกว่าจะ
หาอาหารมาให้ข้าพเจ้า แต่คอยอยู่นานแล้วก็ไม่เห็นมาสักที
ครั้นเห็นพระคุณเจ้าเดินออกมา จึงสำแดงกายให้พระคุณเจ้าเห็น
เพื่อรบกวนฝากข้อความไปบอกมารดาของข้าพเจ้าว่า ให้เอา
อาหารชนิดใดชนิดหนึ่งมาให้โดยเร็วไว ตอนนี้ลูกชายทั้งสองหิว
อาหารมากเหลือเกิน”