ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 456/585

ธรรมะเพื่อประชาชl ภ วั ค ค พรหม ៤៥៥ สามเณรน้อยผู้แสนซื่อจึงตอบท่านอาจารย์ไปว่าน้ำมันไม่มี อุปมานี้ฉันใด เนวสัญญานาสัญญายตนอรูปพรหมนี้ก็เหมือนกัน จะว่า มีสัญญาก็ไม่ใช่ เพราะสัญญานั้นมีแต่ก็เหมือนกับไม่มี โดยที่เป็น สภาวะสุขุมละเอียดประณีตยิ่งนัก คือเหลือน้อยมาก ครั้นจะ บอกว่าไม่มีสัญญาก็ไม่ใช่ เพราะว่ายังมีสัญญาเหลืออยู่ เหมือนกับ น้ำมันที่ทาติดบาตรอยู่ฉันนั้น นอกจากนี้ยังมีอุปมาที่น่าสนใจอีกเรื่องหนึ่ง เป็นเรื่องที่ เข้าใจกันคนละเรื่อง สืบเนื่องจากสื่อสารไม่เข้าใจกัน ซึ่งท่านได้ กล่าวไว้ว่า สามเณรน้อยกับท่านพระอาจารย์ผู้ชรา พากัน เดินทางเข้าไปในป่า หลังจากเดินทางกันมาเหน็ดเหนื่อยแล้ว สามเณรน้อยซึ่งเดินตามหลังท่านอาจารย์ ก็ได้รับอนุญาตให้ เดินไปข้างหน้า เพราะท่านอาจารย์เกรงว่าสามเณรจะอึดอัดใจ ในการที่ต้องเดินตามหลังตัวเอง ซึ่งเดินงุ่มง่ามด้วยความ เหน็ดเหนื่อยและกระหายน้ำ สามเณรได้โอกาสจึงรีบเดิน ล่วงหน้าไปก่อน ครั้นเดินทางไปถึงสาธารที่แห้งขอดแห่งหนึ่ง สามเณรก็ตะโกนมาว่า ให้พระอาจารย์ถอดรองเท้าออกด้วย เพราะรองเท้าจะเปียกน้ำ พระอาจารย์ร้องบอกไปว่า “ก็ดีสิ สามเณร ถ้างั้นละก็