ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชsl
เส้นทางสู่ปรโลก
๒๖
ไม่เชื่อเรื่องบุญเรื่องบาป ไม่เชื่อเรื่องโลกนี้โลกหน้า ไม่เชื่อเรื่อง
นรกสวรรค์ จึงไม่ทําบุญอะไรสักอย่าง พวกนี้ตายไปแล้ว ไม่พ้น
จากการไปสู่อบายภูมิได้เลย ยกเว้นว่าจะได้รับการช่วยเหลือ
จากท่านผู้มีบุญบารมีที่แก่กล้าจริงๆ เช่น พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
พระอริยสาวก หรือผู้ที่มีธรรมกายได้ศึกษาวิชชาธรรมกาย
นอกจากนี้ตัวของผู้ตายต้องมีอปราปริยเวทนียกรรมคือกุศลกรรม
ที่มีกำาลังมากซึ่งตนเคยสร้างสมไว้ในภพชาติปางก่อน จึงจะ
สามารถมาช่วยฉุดให้พ้นจากอบายภูมิได้
สำหรับนายนิรยบาลผู้ทำหน้าที่ควบคุม และคอยทรมาน
สัตว์นรกที่มีอยู่ในมหานรกนั้น พวกเราอาจสงสัยว่า เป็นใคร
มาจากไหน นายนิรยบาลไม่ใช่เป็นสัตว์นรก แต่เกิดขึ้นมาด้วย
อ้านาจบาปที่เกิดจากการประกอบอกุศลกรรมที่ตนเอง ได้ทำไว้
ในขณะที่เป็นมนุษย์ ส่วนยมบาลในยมโลก มักจะมาจากเทวดา
ชั้นต้น เช่นพวกกุมภัณฑ์ ที่ต้องมาปฏิบัติหน้าที่ดูแลการลงโทษ
สัตว์นรก สาเหตุเนื่องจากว่า ในระหว่างที่ดำรงชีวิตเป็นมนุษย์
อยู่นั้น แม้ตัวจะบำเพ็ญกุศลไว้ แต่ก็ยังมีใจยินดีที่เห็นเขาทำบาป
บ้างก็สนับสนุนเชียร์เขา เพราะฉะนั้นเมื่อชอบทั้งกุศลและยินดี
ในบาปอกุศล ผลก็คือต้องไปเกิดเป็นพวกกุมภัณฑ์ดังกล่าว ซึ่ง
เป็นที่น่าเกรงขามและมีกำลังมากกว่าสัตว์นรก คือเมื่อสัตว์นรก
เห็นแล้วต้องยอมสยบ นอกจากนี้ยังมีอีกายักษ์ นกยักษ์ หรือ