ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชsl
สัญญาเวทยิตนิโรธ
៤៤៨
มากกว่าอรูปพรหมชั้นอื่นๆ ด้วยอำนาจแห่งอรูปฌานกุศลอัน
สูงสุดที่ได้บำเพ็ญมา ทุกท่านล้วนแต่เป็นผู้ที่ได้สำเร็จอรูปฌาน
ที่ ๔ มาแล้วทั้งสิ้น ก่อนจะได้มาอุบัติในอรูปพรหมโลกชั้นนี้
พวกนักปฏิบัติธรรมทั้งหลายครั้นได้สำเร็จอากิญจัญญายตนฌาน
ซึ่งเป็นอรูปฌานที่ ๓ แล้วนั้น ก็ยึดมั่นฝึกฝนในฌานนั้นจนชำนาญ
คล่องแคล่วดีแล้ว ต่อมาก็พิจารณาว่า อากิญจัญญายตนฌาน
นี้ยังไม่เป็นการดีพอ ยังมิได้เย็นใจที่สุด จึงตั้งใจที่จะบำเพ็ญ
อรูปฌานให้สูงยิ่งขึ้นไป
ท่านได้คลายความนิยมในอากิญจัญญายตนฌาน มี
ความปรารถนาที่จะให้ถึงอรูปฌานขั้นสุดยอดต่อไป ท่านได้สอน
ตัวเองว่า ขอให้ข้าพเจ้าจงมีจิตใจเป็นดุจดังว่า หายไปเสียเถิด
จะเป็นการประเสริฐแก่ตัวข้าพเจ้า ตั้งแต่นั้นมาก็เริ่มบริกรรม
ภาวนาคาถาว่า “เอต สนฺต์ เอต์ ปณีต” ภาวนาอยู่อย่างนี้เรื่อย
ไปไม่หยุดยั้ง เป็นเวลายาวนานตามอำนาจพลังของสมาธิจิต
ส่งผลให้นิวรณธรรมทั้งหลายสงบระงับ จิตก็แนบแน่นมั่นคงใน
ความสงบประณีตเป็นที่สุดและหลุดพ้นจากอากิญจัญญายตนฌาน
ก้าวขึ้นสู่เนวสัญญานาสัญญายตนฌาน
ครั้นได้สําเร็จเนวสัญญานาสัญญายตนฌานแล้ว ก็มี
จิตใจผ่องใสเป็นพิเศษ เมื่อดับขันธ์ลง ก็ตรงมาอุบัติเป็นอรูปพรหม
ผู้วิเศษสถิตเสวยสุขอันประณีต อยู่ในเนวสัญญานาสัญญายตน