ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
จอมเทพอสูร
๒๖๗
มีแต่ความสดชื่นรื่นเริงใจ มิต้องลำบากยากเข็ญ เหมือนพวก
อสุรกายหรือยักษ์ทั่วๆ ไป เป็นเพราะอำนาจกุศลกรรมที่เหล่า
อสูรได้ทําไว้แต่ปางก่อน
ในอสูรพิภพมีการแบ่งเขตปกครองเป็นเขตเหมือน
ชาวสวรรค์ ได้แก่ ทางด้านทิศตะวันออก มีอาณาเขตกว้างใหญ่
ไพศาล ท่านท้าวสัมพรอสูร ทรงเป็นองค์อธิบดีปกครอง
แล้วทรงแต่งตั้งให้ไพจิตตาสูรเป็นองค์อุปราช ทางด้านทิศใต้
ท้าวอสัพพราสูรเป็นองค์อธิบดี มีท้าวสุลิอสูรเป็นองค์อุปราช
ด้านทิศตะวันตก มีท้าวเวลาสูรเป็นองค์อธิบดี มีท้าวปริกาสูร
เป็นองค์อุปราช และด้านทิศเหนือ ท้าวพรหมทัตตาสูรเป็นองค์
อธิบดี มีท้าวอสุรินทราหูเป็นองค์อุปราช
ท้าวสัมพรอสูรทรงเป็นใหญ่ในอสูรพิภพ บริบูรณ์ด้วย
อิสริยยศเช่นเดียวกับพระอินทร์บนดาวดึงส์พิภพทุกอย่าง เมื่อใด
ก็ตามที่พวกอสูรเห็นต้นแคฝอยออกดอกบานสะพรั่ง เหล่าอสูร
ก็จะหวนระลึกนึกถึงความหลัง เมื่อครั้งที่ยังอยู่บนเทวนคร
ดาวดึงส์ ซึ่งมีต้นปาริฉัตรเป็นไม้ประจำเทพนคร และทุกครั้งที่
ย้อนนึกถึงความหลัง เหล่าอสูรก็รู้สึกเศร้าระคนเคืองแค้นต่อ
เหล่าทวยเทพในดาวดึงส์พิภพ จึงพากันชักชวนไปทำสงคราม
กับพระอินทร์