ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชll
ปัญจสุทธาวาส
๔๒๕
ทุกวันนี้มนุษย์กำลังสับสน ไม่รู้ว่าเกิดมาทำไม อะไรคือ
เป้าหมายที่แท้จริงของชีวิต เมื่อไม่ได้ฟัง
ฟังธรรมของพระสัมมา
สัมพุทธเจ้า ชีวิตจึงต้องเวียนวนอยู่ในกระแสแห่งความทุกข์
ระทม คือต้องเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในสังสารวัฏ ซึ่งเปรียบเสมือน
คุกใหญ่ ที่ควบคุมเชลยเอาไว้ สรรพสัตว์ทั้งหลายต้องถูกตรึง
ด้วยเครื่องพันธนาการ มีกับดักคือเบญจกามคุณต่างๆ ยากจะ
สลัดออกได้ ต่อเมื่อได้ฟังพระสัทธรรม และได้ประพฤติปฏิบัติ
ตามหลักค่าสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงจะเข้าใจความ
เป็นไปและความเป็นจริงของชีวิต และสามารถสร้างคุณค่าให้
เกิดขึ้นกับชีวิตได้ คุณค่าของชีวิตอยู่ที่การสร้างบารมีและทำใจ
หยุดใจนิ่ง เพราะใจหยุดคือสิ่งเดียวที่จะฉุดให้หลุดออกจาก
วังวนแห่งวัฏสงสารอันหาเบื้องต้น ท่ามกลาง และเบื้องปลายไม่ได้
เพื่อเข้าสู่กระแสพระนิพพานถึงที่สุดแห่งการเกิด นี่คือเป้าหมาย
ที่แท้จริงของชีวิต
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน สามัญญผลสูตร ว่า
“ภิกษุเมื่อจิตตั้งมั่น บริสุทธิ์ ผุดผ่อง ไม่มีกิเลส
ปราศจากอุปกิเลส เป็นจิตอ่อน ควรแก่การงาน มั่นคง ถึง
ความไม่หวั่นไหว ย่อมน้อมจิตไปเพื่อแสดงฤทธิ์ เธอย่อม
แสดงฤทธิ์ได้หลายอย่าง ย่อมสามารถลูบคลำพระจันทร์
พระอาทิตย์ซึ่งมีฤทธิ์มีอานุภาพมาก ใช้อำนาจทางกายไป