ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชll
พรหม ปาริสัชชา ภูมิ
๓๕๓
ไปทั่วทั้งจักรวาล ก็สามารถทำได้ อวัยวะร่างกายข้อต่อของ
กายพรหม ไม่ว่าหัวเข่าก็ดี แขนก็ดี ก็กลมเกลี้ยง ไม่มีปุ่มไม่มีปม
หาที่ต่อไม่ได้เลย คือสวยงามเหมือนลำเทียน เกศเกล้าของ
พระพรหมก็งดงามเป็นพิเศษ พระพรหมทั้งหลายจะเสวยสุข
ด้วยอานาจฌานสมาบัติจนกว่าจะสิ้นอายุ จะไม่จุติด้วยเหตุอื่น
เหมือนเทวดาทั่วๆ ไป
เมื่อกล่าวถึงอายุในพรหมโลกนี้ พวกพรหมมีอายุ
ยืนนานมาก จะนับด้วยวันเดือนปีเหมือนการนับอายุของมนุษย์
หรือเทวดานั้นไม่ได้ ต้องนับกันเป็นกัปๆ อย่างพรหมโลกชั้นแรก
คือชั้นพรหมปาริสัชชานี้ มีอายุยืนถึงหนึ่งในสามของวิวัฏฏฐายี
อสงไขยกัป ค่าว่ากัปและอสงไขยเป็นค่าที่เราจะได้ยินกันบ่อยๆ
เพราะใช้กับสิ่งที่จะนับจะประมาณไม่ได้ ซึ่งจะมาเทียบกับชีวิต
ของพรหม เพราะอายุเขายาวนานมาก จนกระทั่งไม่สามารถ
จะนับกันเป็นปี แต่นับกันเป็นกัปๆ
อันที่จริงมนุษย์ในยุคต้นๆ ก็มีอายุยืนยาวถึงอสงไขยปี
คือนับอายุกันไม่ไหว แล้วค่อยๆ ลดอายุลงมา เมื่อกิเลสแรง
กล้าขึ้นเช่นในยุคปัจจุบันนี้ ร้อยปีอายุจะลดลงมาปีหนึ่ง ลดลง
มาเรื่อยๆ เรียกว่ากับไขลง จนกระทั่งเมื่ออายุของมนุษย์ลดลง
เหลือเพียง 90 ปี อาการที่อายุลดลงนี้ เราจะเห็นตัวอย่างดังเช่น
ในสมัยที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรายังทรงพระชนม์ชีพอยู่