ธรรเพื่อประชาช : หน้า 526/585

ธรรเพื่อประชาช อร หั ต ต ภูมิ ๕๒๕ พระโสดาบัน พระสกิทาคามี และพระอนาคามียังเหลืออยู่นั้น เพราะสภาวะของมรรคเบื้องต่ำทั้ง ๓ คือ โสดาปัตติมรรค สกิทาคามิมรรค และอนาคามิมรรค เมื่อเกิดขึ้นแก่ผู้ที่ได้ เข้าถึง ทําให้ท่านได้เห็นอริยสัจ ๔ กำาจัดอวิชชาได้ทุกมรรค ก็จริง แต่ว่าการที่มรรคเบื้องต่ำทั้ง ๓ เห็นอริยสัจ ๔ กำจัด อวิชชาได้นี้ ก็เป็นประดุจเหมือนฟ้าแลบในยามกลางคืน ซึ่ง สว่างวาบชั่วครั้งชั่วคราว แต่ยังไม่สามารถขจัดอนุสัยได้หมดสิ้น ส่วนอรหัตตมรรคเป็นเหมือนกับฟ้าผ่า ตามธรรมดาสายฟ้าที่ ผ่าฟาดลงมาอย่างรุนแรงนั้น สิ่งที่กีดขวางอยู่จะถูกทำลายหมด เช่นเดียวกัน เมื่อสายฟ้าผ่าคืออรหัตตมรรคผ่าฟาดลงมา อนุสัยกิเลสทั้งหลายรวมถึงอวิชชานุสัย ก็จะถูกทําลาย ถูกขจัด หายไปหมดสิ้น ไม่มีหลงเหลือติดอยู่ในใจอีกต่อไป พระอรหันต์ซึ่งเป็นพระอริยบุคคลชั้นสูงสุดในพระพุทธ ศาสนานี้ มีอยู่ ๒ ประเภทใหญ่ๆ คือ ประเภทที่มีฤทธิ์ พอประมาณกับมีฤทธิ์มาก ประเภทแรกที่ว่า มีฤทธิ์พอ ประมาณนั้น หมายถึงว่า เป็นพระอรหันต์จําพวกสุกขวิปัสสกะ คือ ผู้เจริญวิปัสสนาล้วนๆ เป็นผู้หลุดพ้นด้วยปัญญา สมบูรณ์ด้วย วิชชาและจรณะ มีฤทธิ์เดชพอประมาณ อรหัตตมรรคญาณ ก็สามารถขจัดกิเลสอาสวะได้หมดสิ้น ทั้งสังโยชน์เบื้องต่ำที่ ภาษาธรรมะเรียกว่า โอรัมภาคิยสังโยชน์ และสังโยชน์เบื้องสูง