ธรรมะและนรก ๘ ขุม : หน้า 87/585

ธรรมะเพื่อประชl ม ห า น ร ก ๘ ขุม ៨៦ นรก ๔๕๖ ขุมนี้ เรียกว่า นิรยภูมิ เป็นหนึ่งในอบายภูมิ ทั้ง ๔ เป็นกามภพขั้นต่ำา คือภูมิที่ปราศจากความเจริญรุ่งเรือง ในชีวิต มีแต่ไฟลุกท่วมตัว การตกไปในอบายภูมิ จึงเป็นดินแดน ที่หาความเจริญไม่ได้ ถ้าหากเราประมาทพลาดพลั้ง แล้วพลัด ไปเกิดในนรยภูมิ ก็ต้องรับกรรมและทนทุกข์ทรมานอยู่เป็น เวลานาน ตามแต่กรรมที่ทำเอาไว้ ท่านถึงกล่าวว่า อย่าเยสุ หิ กมุมเมว ปมาณ อกุศลกรรมที่ทำเอาไว้เป็นเครื่องวัดอายุของ สัตว์ในอบายภูมิ ลักษณะการถูกทรมานของนรกแต่ละขุม ก็มีลักษณะ ୭ แตกต่างกันไป ตามแต่กรรมชั่วที่เคยทำไว้ในสมัยที่เป็นมนุษย์ ตั้งแต่ขุมที่ ๑ สัญชีวมหานรก คือนรกที่ไม่มีวันตาย สัตว์นรกจะ ถูกนายนิรยบาลเอาดาบนรกฟาดฟันกายให้ขาดเป็นท่อนๆ บางที ก็เอามีดเอาขวานมาถาก เฉือนเนื้อทีละน้อยๆ จนสิ้นใจตาย ทันใดนั้นเองก็มีลมกรรมพัดโชยมาถูกต้องกาย ให้กลับฟื้นขึ้นมา เป็นสัตว์นรกเหมือนเดิมอีก นายนิรยบาลเห็นดังนั้น ก็จะลงโทษ ให้ได้รับความเจ็บปวดจนกระทั่งถึงตายอีก รับกรรมอยู่อย่างนี้ นานถึง ๕๐๐ ปีนรก ขุมที่ ๒ ชื่อกาฬสุตตนรก เป็นนรกด้ายดำ นายนิรยบาล จะเอาเส้นด้ายดำมาตีเป็นเส้นตามร่างกายของสัตว์นรก ที่จับ ให้นอนบนแผ่นเหล็กแดงที่ร้อนระอุ แล้วเอาเลื่อยมาเลื่อย เอา