ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรเพื่อประชาช
พญานาค ๔ ตระกูล
๒๑๕
เมื่อพญานาคตั้งใจจะรักษาศีลในนาคพิภพนั้น มักจะมี
พวกนางนาคมาณวิกามาคอยรบกวนเป็นประจำ ทำให้ศีลไม่
บริสุทธิ์ ท่านจึงตัดสินใจขึ้นไปรักษาอุโบสถศีลอยู่บนเมืองมนุษย์
โดยขนดตัวล้อมจอมปลวกไว้ และอธิษฐานจิตมั่นว่า แม้จะมีผู้มา
ทําร้าย หรือจับไปฆ่าเป็นอาหาร ก็จะไม่ยอมให้ศีลด่างพร้อย
เด็ดขาด จะข่มความโกรธไว้ เพราะถ้าพญานาคโกรธขึ้นมา
ก็สามารถพ่นไฟเผาคนนั้นให้ตายได้ในทันที
ต่อมาท่านถูกพราหมณ์อาลัมพาย จับไปทรมาน
แล้วสั่งให้ฟ้อนรำบ้าง หรือแม้จะสั่งให้ทำอะไร ท่านก็ทำตาม
โดยไม่โกรธแม้แต่นิดเดียว ท่านใช้ขันติธรรม อดทนเพื่อหวัง
บ่มบารมีให้แก่รอบ มหาชนที่มาดูการแสดงต่างชอบอกชอบใจ
และมอบเงินทองให้กับพราหมณ์จนร่ำรวย แต่แม้จะร่ำรวย
แล้วพราหมณ์ก็ไม่ยอมปล่อยพญานาคให้เป็นอิสระ สุดท้าย
นางนาคต้องมาช่วยเหลือให้เป็นอิสระดังเดิม นี่พญานาคยัง
อยากสร้างบารมีเลย แล้วเราซึ่งเป็นมนุษย์ใต้กายที่เหมาะ
ที่สุดสําหรับการสร้างบารมี ก็ควรที่จะสร้างบารมีให้เต็มที่
เราจะเห็นว่า ยังมีสรรพสัตว์ทั้งหลายในโลก ในภพทั้ง
สามนี้ ที่มีชีวิตจิตวิญญาณเหมือนๆ กับเรานี่แหละ เพียงแต่มี
รูปกายที่แตกต่างกันไป แต่ใจนั้นก็ปรารถนาอยากจะพ้นจากทุกข์